Page 108 - HOOFDPERSONEN IN DE ZAAK DE LAERE

De juryleden oordeelden er evenwel anders over en Charles Schmidt werd tot de doodstraf
verwezen.

Merkwaardig was wel dat in die maanden meerdere dodelijke gevallen van koolzuurgasverstikking
werden waargenomen. Bij nader onderzoek kwam Mr. Jacobs tot de vaststelling dat het hier telkens
haarden betrof van het merk Choubersky. Aangezien de kachel op de kamer van Lucie Van Rossum
in het Hotel des Flandres te Tienen eveneens een Choubersky was, stelde de raadsman van Charles
Schmidt een deskundige aan om precies de oorzaak van de vele dodelijke ongevallen op te sporen.
Deze deskundige kwam tot de verbluffende bevinding dat in deze haarden de giftige gassen zich
ophoopten om door eigen kracht te ontsnappen.

Voor Mr. Jacobs ging het om een uiterst gewichtig nieuw feit, wat de onschuld van de ter dood
veroordeelde ontegensprekelijk moest bewijzen.
Hij diende derhalve een verzoek tot herziening van het proces in en was overtuigd van de
vrijspraak. De ingewikkelde herzieningsprocedure trad in werking en op 16 juni l897 verleende het
Hof van Beroep van Brussel ongunstig advies nadat het Openbaar Ministerie het verzoek tot
herziening had afgewezen.

Voor het Hof van Verbreking werd door de raadsman van Charles Schmidt gewezen op het feit dat
zowel in assisen als in beroep dezelfde Advocaat-generaal de functie van Openbaar Ministerie
had waargenomen. Hij verzocht derhalve dat de zaak door een ander Hof van Beroep zou
onderzocht worden, verzoek dat het Hof van Cassatie onontvankelijk verklaarde daar geen enkele
wetsbepaling dit belet. Charles Schmidt bleef aldus veroordeeld.

*

Nog om een andere reden, van nog grotere kiesheid, had de Advocaat- generaal Van Houdt zich
moeten onthouden in de zaak- De Laere te zetelen.
Velen herinneren zich ongetwijfeld nog de bijna historisch geworden 'kaakslag' welke wijlen Mr.
Edmond Van Dieren in l 940 toebracht aan Auditeur- generaal Ganshof Van der Meersch.
Dit weinig hoffelijk 'gebaar' zou de grote Vlaamse assisenpleiter Jaar later. Na de bevrijding
erg duur te staan komen. Maar eerst vijf jaar later. Na de bevrijding van ons land. Na de opheffing
van zijn parlementaire onschendbaarheid, werd Mr. Van Dieren op 25 november l945 gearresteerd.

Tot dertigmaal toe werd hij in die weken naar het Auditoraat- generaal gevoerd waar hij telkenmale
ondervraagd werd door de Substituut van de Auditeur- generaal, Advocaat- generaal Van Houdt,
die een bureau had vlak naast dat van de h. Ganshof Van Der Meersch.

Op 11 februari 1946 werd zijn zaak behandeld voor de Vlaamse Kamer van de Krijgsraad te
Brussel. Als Openbaar Ministerie zetelde Advocaat- generaal Van Houdt. Als uiterst strenge
aanklager vorderde de h. Van Houdt tegen Mr. Van Dieren tien jaar hechtenis. Mr. Van Dieren
werd door de Krijgsraad veroordeeld tot acht jaar hechtenis. In beroep voor het Krijgshof te
Brussel, waarvan de debatten op 2 mei 1946 begonnen, was de zetel van het Openbaar Ministerie
weer ingenomen door de h. Van Houdt. Ditmaal besloot de Openbare Aanklager zijn andermaal
scherp rekwisitoor met weer een straf van tien jaar te vorderen, waarna de veroordeling,
uitgesproken door de Krijgsraad, tot vijf jaar werd herleid.

Mr. Van Dieren voorzag zich in verbreking tegen dit arrest en op 31 maart 1947 werd de zaak voor
de derde keer, ditmaal voor het Krijgshof te Gent, opgeroepen.

108