Page 20 - Inleiding
P. 20
Memoires’ van Marc Spandel (Deel 1: de werkvloer)
Daarvoor moest ik mijn broek en onderbroek uit doen en op de grond gaan liggen, waarna hij
met zijn handen en bijhorende uitleg alles duidelijk probeerde uit te leggen aan mijn broer. Ik
was dus gewoon een demonstratiemodel. Beschaamd dat ik was, en gelukkig kreeg ik (van
schrik) géén erectie, wat nóg beschamender zou geweest zijn!
Grappig verhaaltje is, dat ik als kind voor straf soms eens in de kelder vloog. In die kelder was
een klein raampje waar ik juist door kon en onder dat raampje was een grote gemetselde
patattenbak die naargelang het seizoen gevuld werd met aardappelen die bestrooid werden
met bewaarpoeder tegen de scheutvorming.
Ik werd slimmer en had op den duur de ontsnappingsroute gevonden over die patattenbak en
door dat venstertje. Toen mijn ouders dat in de mot kregen was dit soort straf voor hen dus
nutteloos geworden.
Mijn vader had ook zélf een intimiderende roede gemaakt met een handvat en enkele lederen
riempjes die aan de uiteinden een knoop hadden. Deze had hij omhoog gehangen aan een
haakje in de garage en mij er op gewezen dat dit kon gebruikt worden als ik stout was.
Voor zover ik weet heeft hij dit enkel gebruikt als ‘afschrikmiddel’. Zijn doorsnee ‘hulpmiddel’
ging nooit verder dan de ‘broeksriem’, al dan niet met de kant van de gesp.
Ik vertel dit soort tiranniek ouderlijk gedrag enkel vanuit het oogpunt dat ‘ik’ meemaakte, want
ik had nog 1 broer en 3 zussen en weet niet hoe zij ‘behandeld’ werden op vlak van ouderlijke
liefde.
Ik voelde echter steeds aan dat ik precies de enige was die als “bastaard” werd behandeld.
Is het niet te begrijpen dat ik een broekschijter werd tot in mijn tienerjaren en een duimzuiger
tot ik getrouwd (vrijgevochten) was?
Is het niet te begrijpen dat ik op mijn zolder een mooie bidstoel had gemaakt waar ik uren op
gebeden heb tot Jezus en Maria om de arme- zieke- en onderdrukte mensen uit hun miserie te
helpen? Mijn moeder heeft hem zelf een paar keer kwaad afgebroken, maar ik bouwde hem
steeds opnieuw op, tot ik het zélf wat beu werd.
Het was de tijd dat priesters en leerkrachten, hoe laag hun IQ ook mocht wezen, de macht in
handen hadden wat betreft het maatschappelijk leven. Ze werden toen nog ‘ENORM’
gerespecteerd door de ouders vanwege hun statuut.
Ze mochten hun studenten enz. nog eens kletsen geven als ze goesting hadden en als ik thuis
kwam na zo’n rammeling kreeg ik er soms nog kletsen van vader bovenop… gewoon omdat ik
kletsen gekregen had van de meester, en dat zal wel een ‘reden’ gehad hebben!
19