Page 18 - Inleiding

Memoires’ van Marc Spandel (Deel 1: de werkvloer)

Hoofdstuk 5: Mijn eerste heldendaad.

Na de zoveelste ruzie was mijn moeder die nacht van de trap gevallen (of geduwd) en ze zat
wenend in de zetel. Haar bil was donker blauw en gezwollen (een grote bloeduitstorting).
Vader trok zich hiervan niets aan, en wij (de kinderen) legden er continu kompressen van koud
of warm water op. Tot we terug naar ons bed vlogen..

Op weg naar school kreeg ik als +- 13-jarige plots de moed om bewust ‘te laat’ te komen op
school en eerst het politiekantoor binnen te gaan om al wenend mijn hart uit te storten bij
madam Mortier die hier voor dergelijke zaken aangesteld was. Ik vertelde over het tiranniek
gedrag van mijn vader t.o.v. mij en mijn moeder en over het gebeurde die nacht. Ik was fier op

die daad en deed dit enkel om mijn moeder en ons gezin te redden van dit soort
onderdrukking. Dit was mijn eerste ‘heldendaad’!
Daarna ging ik verlost van die krop in mijn keel en vergezeld van een verschoningsbriefje van
de politie (reden voor te laat komen op school) opgelucht naar school in de veronderstelling
dat het nu wel goed zou komen thuis.

De volgende dag werd mijn moeder uitgenodigd bij de politie voor een verhoor over mijn
aanklacht.
Resultaat: Mijn moeder ontkende ‘ALLES’ en betichte mij meteen van een grote leugenaar te
zijn! Dit kwam heel hard aan hoor. Ik… die niet kon liegen en enkel de eerlijke intentie had om
ons gezin en mijn moeder in het bijzonder, te beschermen tegen verdere kwetsuren en
tirannie.

Meer dan 60 jaar later, krijg ik nog steeds het kwalijke verwijt vanwege mijn moeder “dat ik

nooit voor iets goed ben geweest”. Zoiets raakt je diep hoor!

17