Page 21 - Bladerboek

Memoires’ van Marc Spandel (Deel 2: Er zit overal onkruid tussen het koren.)

Hoofdstuk 5: Sydonia begon me te belagen.

In het verleden heb ik soms al eens dingen onbewust miszegd tegen een vrouw, maar
achteraf had ik daar spijt van omdat ik het wel goed bedoeld had maar blijkbaar fout
was.

Voorbeeld:
Een keer of twee dacht ik dat een dame heel duidelijk een zwangere buik had en in de

laatste zwangerschapsmaanden zat. Oprecht wenste ik die dame vriendelijk “proficiat”,
maar kreeg een kwade blik terug omdat dit volgens hen ‘niet’ zo was en een andere
oorzaak had.
Vandaar dat ik sindsdien besloten heb om te proberen, niet meer ‘impulsief’ een
gemeende ‘proficiat’ te wensen tegen zichtbaar zwangere dames.

Normaal gezien verwachte ik niet dat ik ooit zou gestalkt of belaagt worden door een

vrouw omdat ik op een of andere wijze ‘iets’ zou misdaan of miszegd hebben.
Maar er zijn dus ook vrouwelijke psychopaten…

Sydonia had ‘iets’ tegen mij.
Ze kon gewoon niet op mijn gezicht denk ik.

Feit:
Op een dag stond ik net aan mijn voordeur… kwam

Sydonia die in de buurt woont, plots al roepend naar
mij toegelopen. Ik dacht dat ze mij riep om iets te
vragen of zo en ik zeg “Hallo (en haar echte
voornaam)” .
Plots wees ze met de vinger recht naar mij en met een
hatelijke blik riep zij:
“Ik moet jou niet en jij moet mij niet! Er gebeuren

achter deze voordeur dingen die niet mogen gezien
worden. Slechte dingen!” en “Gij moogt niet meer
tegen mijn kinderen spreken, en doe je dat toch, dan
bel ik naar de politie!”.
Terwijl ze terug naar huis ging riep ik haar na “Bel dan de politie maar. Ik blijf een goede
dag zeggen tegen uw kinderen!”.

20