Page 65 - Inleiding
P. 65

Memoires’ van Marc Spandel (Deel 1: de werkvloer)

        Toen gebeurde er een ‘onverwacht wonder’. Philippe Saverys die als leider van de Boelwerf ook
        hoofdverantwoordelijk werd geacht voor de reden van de staking, én dus het ‘meest kans’ had

        op een ‘hardhandige’ aanpak door die opgejutte menigte, kwam  ‘HELEMAAL ALLEEN’ en
        zonder enige vorm van lijfwacht uit het directiegebouw gestapt en ging zonder enige schrik te
        vertonen gewoon ‘MIDDEN’ in de betogende massa staan!
        Zonder zich iets aan te trekken van de roepende vakbondsvertegenwoordigers die het woord
        wilden voeren, stapte hij hen voorbij en vroeg rechtstreeks aan enkele door hem willekeurig
        uitgekozen stakers wat hun ‘probleem’ was en ‘waarom’ ze eigenlijk staakten. Ik kan u
        verzekeren dat bijna geen enkele aangesproken medestaker een correct antwoord kon geven
        op die vraag.


        Dàt was tenminste een MAN met karakter, en geen lafaard zoals de meeste andere CEO’s en
        bazen! Deze man verwierf op dat moment mijn bijzonder groot respect!
        Daarna keerde hij zonder omkijken gewoon terug naar het bureelgebouw en daar stonden we
        dan… beschaamd omdat we het eigenlijk niet zélf wisten. De enigen die wél wisten waarom
        gestaakt werd waren de vakbondsvertegenwoordigers en de roepers die liever geweld zagen
        en ‘ons’ gebruikten als domme manipuleerbare massa om voor hun kar te spannen en de druk

        te verhogen voor het bereiken van hun doel!

        Die periode dacht ik als ‘wereldverbeteraar’ veel na over mogelijke oplossingen voor de chaos
        en ellende in de wereld algemeen.
        Hiervoor had ik de ‘magische’ vredesformule uitgedokterd…



















                                                                                                                  64
   60   61   62   63   64   65   66   67   68   69   70