Page 65 - Inleiding
P. 65
Memoires’ van Marc Spandel (Deel 1: de werkvloer)
Toen gebeurde er een ‘onverwacht wonder’. Philippe Saverys die als leider van de Boelwerf ook
hoofdverantwoordelijk werd geacht voor de reden van de staking, én dus het ‘meest kans’ had
op een ‘hardhandige’ aanpak door die opgejutte menigte, kwam ‘HELEMAAL ALLEEN’ en
zonder enige vorm van lijfwacht uit het directiegebouw gestapt en ging zonder enige schrik te
vertonen gewoon ‘MIDDEN’ in de betogende massa staan!
Zonder zich iets aan te trekken van de roepende vakbondsvertegenwoordigers die het woord
wilden voeren, stapte hij hen voorbij en vroeg rechtstreeks aan enkele door hem willekeurig
uitgekozen stakers wat hun ‘probleem’ was en ‘waarom’ ze eigenlijk staakten. Ik kan u
verzekeren dat bijna geen enkele aangesproken medestaker een correct antwoord kon geven
op die vraag.
Dàt was tenminste een MAN met karakter, en geen lafaard zoals de meeste andere CEO’s en
bazen! Deze man verwierf op dat moment mijn bijzonder groot respect!
Daarna keerde hij zonder omkijken gewoon terug naar het bureelgebouw en daar stonden we
dan… beschaamd omdat we het eigenlijk niet zélf wisten. De enigen die wél wisten waarom
gestaakt werd waren de vakbondsvertegenwoordigers en de roepers die liever geweld zagen
en ‘ons’ gebruikten als domme manipuleerbare massa om voor hun kar te spannen en de druk
te verhogen voor het bereiken van hun doel!
Die periode dacht ik als ‘wereldverbeteraar’ veel na over mogelijke oplossingen voor de chaos
en ellende in de wereld algemeen.
Hiervoor had ik de ‘magische’ vredesformule uitgedokterd…
64