Page 39 - Inleiding
P. 39
Memoires’ van Marc Spandel (Deel 1: de werkvloer)
Hoofdstuk 11: Verdwijnen van het minderwaardigheidscomplex.
Al vlug zat ik dus als onervaren jonge man (met een groeiend zaadje tegen machtsmisbruik) in
een echt ‘mannelijke’ werkomgeving met een allegaartje aan persoonlijkheden (broekschijters,
agressievelingen, psychopaten, ex- bakzitters, machtsmisbruikers, brave gasten…).
Er werd die tijd in ons land een nieuwe Japanse vechtsport geïntroduceerd, namelijk ‘karate’.
Een sport volgens de Shotokan stijl. Vrouwen werden niet toegelaten en je moest minstens 18
jaar oud zijn om deze sport (wettelijk) te mogen uitoefenen.
Doel van deze sport was zelfdiscipline, zelfverdediging, zelfvertrouwen, en andere positieve
voordelen. We hadden onze eigen trainer en kregen zowat maandelijks een speciale training
e
van een Japanse sensei (toen 7 dan) die nog bij de Japanse keizerlijke wacht actief is geweest
en ook hoofdtrainer voor de Belgische karateka’s.
Een man die dus van wanten weet qua ‘de juiste stijl’.
38
