Page 36 - Inleiding
P. 36
Memoires’ van Marc Spandel (Deel 1: de werkvloer)
Thuis gekomen ging ik zonder mijn ouders een blik te gunnen met mijn valies recht naar mijn
zolder. Ik hoorde beneden mijn ouders tegen elkaar lachen om dit gedrag.
Achteraf gezien wel een ‘grappige’ scene, maar op dàt moment voor mij niet hoor.
Gevolg in dit verhaal is, dat ik geen cent had om te kunnen trouwen met mijn lief.
Mijn lief heeft dan zélf mijn, en haar, verlovingsring, trouwring enz. betaalt met haar eigen
spaarcentjes.
We waren ook in zekere zin genoodzaakt om een notaris in te schakelen omdat enerzijds mijn
ouders hun kostwinner niet wilden verliezen en anderzijds omdat mijn lief haar voogden niet
wilden dat we trouwden omdat ik onvermogend was.
Ondanks de tegenwerking besloten we na twee jaar ‘verkering’ om samen voor 12 maanden
later een trouwdatum te regelen voor het stadhuis én de kerkdienst.
ste
Ik was 21 en zij 20, en in die tijd was de wettelijk meerderjarigheid vanaf je 21 . Via een
notaris én een rechtschapen vrederechter zijn we dan ‘officieel’ zonder verdere problemen
kunnen trouwen, waarvoor we nog steeds dankbaar zijn.
35
