Page 41 - Inleiding

Memoires’ van Marc Spandel (Deel 1: de werkvloer)

Met karate ben ik spijtig genoeg principieel moeten stoppen door dat snel groeiend zaadje
tegen machtsmisbruik.

Wat was de aanleiding voor deze stap?

e
Wel… ik had de 5 kata ingestudeerd en zou hiervoor een paar maanden later bij de sensei het
examen voor bruine gordel mogen afleggen.
Tijdens zo een maandelijkse training door de sensei had deze in mij blijkbaar een soort talent
ontdekt en hij besloot dat alle andere karateka’s die trainingssessie verder moesten doen met
onze ‘gewone’ trainer. Hijzelf zou zich voor de rest van die training eens persoonlijk met mij
bezig houden om mij de finesse van de 5e kata bij te brengen. Wat een eer zeg.
Dus ik leerde deze kata tijdens die les ‘perfect’ uitvoeren!

De eerstvolgende training bleek dat de ‘gewone’ trainer uit jaloezie, ik kan geen andere reden
bedenken, wraak zou nemen.
De trainer riep mij op om midden in de zaal te gaan staan en de andere karateka’s moesten in
een kring rondom mij plaats nemen.
Voor de duidelijkheid… De sensei was dus niet aanwezig hé.
e
Ik kreeg het bevel om de 5 kata uit te voeren en was hier nog maar goed aan begonnen of de
trainer beval me al om te stoppen met de vermelding dat ik ‘fout’ bezig was.
Toen ik antwoorde dat ik de kata uitvoerde zoals de sensei mij aangeleerd had, riep hij dat ‘HIJ’
de baas was en ‘HIJ’ besliste wat goed of slecht was en dat ik niet naar de sensei moest
luisteren maar naar ‘HEM’.
De volgende maandelijkse training door de sensei, werden er ‘examens’ afgenomen. Het was
ook mijn beurt voor het examen. Na mijn proef besliste de sensei dat ik geslaagd was en de
bijpassende gordel verdiende. Hiervoor wilde hij ter bevestiging zijn handtekening plaatsen in

mijn vorderingsboekje.
Juist voor hij zijn handtekening wilde plaatsen trok de ‘gewone’ trainer dit boekje uit de
handen van de sensei met de vermelding “dat ik nog te weinig trainingen had gehad voor deze
gordel” en een geslaagd examen in die context niet mocht.
Dit vernederend jaloers gedrag en machtsmisbruik door de betreffende trainer én het in mij
sterk groeiend zaadje tegen machtsmisbruik waren de trigger om onmiddellijk te stoppen met
deze ‘sport’.

Ik heb één groot nadéél (karakterieel gezien), en dat is, als ik eenmaal ‘kap’ met een
machtsmisbruiker of iemand die van mij ‘profiteert’… dit voor altijd is! Ik zal die zaak nooit
e
vergeten en hem/haar niet zomaar een 2 kans geven of nog helpen, (behalve in nood)!

40