Page 160 - Inleiding
P. 160
Memoires’ van Marc Spandel (Deel 1: de werkvloer)
Deze hypocriete ‘dierenbeschermer’ trok ineens haar neus op en kreeg een kwade blik. Ze riep
“Wat ben je daar aan het eten? Vlees??? Lijk van onschuldige dieren??? Doe dat onmiddellijk
weg!” en ze liep bijna brakend buiten(?).
Ik at gewoon verder…
Een paar uur later had ze nog niets ‘gepast’ gevonden en ze stak een briefje onder mijn neus
ter ondertekening. Dit briefje van haar ‘juridische dienst’ vermelde dat ik zélf mijn ontslag gaf.
Spandelke had al genoeg ‘ervaring’ om niet in dergelijke val te trappen en antwoordde dat ze
me dan maar zélf moest ontslaan, en wreef haar meteen, haar hypocriete houding ten
overstaan van ‘dierenrechten’ en ‘dierenbescherming’ onder de neus!
Ze liep weg, luid roepend “Dat ik géén vinger mag uitsteken naar haar vrouwelijke bediende of
dat het me zou rouwen”. Daarop gaf ze goed hoorbaar deze bediende richtlijnen “Gij moet
verklaren dat hij u aangerand heeft, zodat ik hem onmiddellijk kan ontslaan!”.
De bediende had gelukkig genoeg verstand om dit niet te doen!
In feite was al die miserie om een reden te zoeken om mij te kunnen ontslaan écht niet nodig
gebleken want na raadpleging van de vakbond kwam deze tot de ontdekking dat mijn contract
met ACM een ‘tijdelijk’ contract was voor een bepaald werk.
Omdat dit tijdelijk werk beëindigd was, kon dit contract dus gewoon en eenvoudig verbroken
worden!
Tja…
159
