Page 158 - Inleiding
P. 158

Memoires’ van Marc Spandel (Deel 1: de werkvloer)

        ‘In realiteit’ verdiende deze dame echter goud  aan het uitlenen van zoveel mogelijk van haar
        personeel aan het grootste bedrijf in België dat zich bezig hield met massale dierproeven voor

        binnen- en buitenlandse bedrijven en labo’s !!!
        Dit, op x- duizenden dieren die ze meestal zélf kweekten. Er werden dieronvriendelijke pijnlijke
        proeven uitgevoerd op levende ratten, muizen, honden, exotische dieren, apen, varkens,
        paarden, konijnen, cavia’s…
        De ‘hypocrisie’ van die heilige ‘dierenbeschermster’ kon niet groter zijn!

        Na ongeveer 3 jaar bij dat dierproevenfabriek (Janssen Pharmaceutica) te hebben gewerkt
        moest daar om budgettaire reden een groot aantal werknemers afvloeien en het is logisch dat
        dan eerst de  onderaannemers buiten vliegen hé.


        ACM wilde mij niet kwijt, zogezegd “omdat ik zo’n goed stielman was”, en ik werd in een cyclus
        van technische werkloosheid gedumpt. 4 weken doppen… 1 week werken… 4 weken doppen…
        1 week werken enz.
        Die ene week werken tussendoor was een ‘verplichting’ voor de werkgevers die van dit
        systeem gebruik maakten. Ze kregen van de overheid de keuze, ofwel de technisch werkloze

        telkens een week werk geven ofwel hem gewoon een week loon uitbetalen.

        Hier leerde ik ACM écht kennen.

        Tijdens de eerste week die moest ‘gewerkt’ worden moest ik eerst een paar uur laswerk
        uitvoeren in een werkplaats bij Janssen Pharmaceutica.
        Daarop volgend moest ik ergens in een groot bedrijf een occasie plastificeer- oven helpen
        afbreken om deze daarna te gaan plaatsen in een atelier van de broer van de ‘technisch

        directeur’ van ACM (wie dat ook moge wezen).
        Ik vroeg naar werkkledij maar die had ACM dus niet!
        De Bazin ‘veronderstelde’ dat ik wel voldoende ‘werkkledij’ zou gestolen hebben op Janssen
        Pharmaceutica “Iedereen doet dat toch?!... Waarom jij niet??... jij bent veel te eerlijk
        manneke”!

        Omdat ik niet wilde stelen en ook niet wilde werken zonder werkkledij, mocht ik mij, nà

        aandringen, ergens in een oude garage waar alles op een hoop lag te beschimmelen een ietwat
        bruikbare overal zoeken, en in een soort vuilbak naar werkhandschoenen zoeken die al zeker
        door 5 man waren gebruikt en vol vuiligheid hingen.




                                                                                                                 157
   153   154   155   156   157   158   159   160   161   162   163