Page 155 - Inleiding
P. 155

Memoires’ van Marc Spandel (Deel 1: de werkvloer)

        Hij deed het me even voor, en aangezien hij mijn baas was en ik op dit vlak niets te zeggen had
        als stielman, begon ik de stukken verder te lassen volgens ‘zijn’ verplichte methode.


        Een stielman weet dat als er verticaal dalend wordt gelast (heel snel en een dunne lassing), dat
        je de garantie hebt dat, als dit soort ‘lassing’ onderhevig is aan zware hamerslagen, spanningen
        of wringerij, deze onmiddellijk losscheurt (meestal aan één kant).

        Wel… de ‘ingenieur’ ging enkele dagen later en nadat hij ze zélf een voor een bewerkt had met
        een zware hamer om de maten te doen kloppen.. de eerste reeks stukken van deze opdracht
        fier afleveren bij Boomse Metaalwerken in de veronderstelling dat hij gouden zaakjes deed.
        De volgende dag kwam hij woedend naar mij gevlogen!

        “Alle stukken zijn afgekeurd en ik ben deze opdracht kwijt, door uw slecht laswerk!”
        Het is wel waar dat ‘ik’ deze ‘gelast’ heb, maar ik MOEST van hem VERPLICHT ‘zijn methode’
        toepassen natuurlijk. Ik heb hem luid roepend dit feit onder de neus gesmeerd én dat dit zijn
        eigen ‘domme’ fout was!

        De oorzaak voor een komend ontslag was dus ook hier niet te ver te zoeken.


        Mijn vakmanschap werd een doorn in zijn ogen omdat hierdoor zijn goddelijk IMAGO ten
        overstaan van zijn twee aanbiddende vrienden kon verliezen.

        De ‘ingenieur’ had wel een prachtig roestvrij stalen kunstwerk van 6 meter hoog ontworpen,
        maar hij probeerde met die slechte laspost zélf het laswerk hieraan te doen. De combinatie
        slechte laspost en geen stielman, zorgde er voor dat de kwaliteit van het laswerk te wensen
        over liet en hij verviel in veel miserie (slijpen, opnieuw lassen enz. aan dit dure roestvrij staal).

        Ik wilde hem helpen met goede raad, maar daar moest hij niets van weten en steeds riep hij
        mij toe met “GIJ KUNT NIET LASSEN!”.

        Waar ik 2 dagen werk aan zou hebben kon hij nog niet deftig klaar krijgen in 2 weken…
        Één van zijn vrienden viel plots van 4 meter hoogte aan dit kunstwerk en kon zich nog net
        ergens vastgrijpen. Hij had even gesteund op een plaatje dat door de ‘ingenieur’ was vast
        gelast.

        Zijn commentaar deed duidelijk vermoeden dat hij 200% vertrouwen had in de onfeilbare
        ‘ingenieur’. Zijn reactie  : “Dat ‘hij’ dit steunplaatje niet goed vastgespeten heeft, daar zal hij
        wel zijn reden voor gehad hebben!”




                                                                                                                 154
   150   151   152   153   154   155   156   157   158   159   160