Page 157 - Inleiding

Memoires’ van Marc Spandel (Deel 1: de werkvloer)

Hoofdstuk 31: A.C.M. ( 1989 -> ).

Tja tegenwoordig een vaste job vinden in een bedrijf is praktisch niet mee mogelijk en je hebt
meest kans op een job via een interimkantoor of onderaannemer.
Dus… mijn volgende job was gevonden bij een zogenaamde ‘contractor’… een bedrijfje dat
mensen aanwerft voor een laag loon en deze mensen uitleent aan andere bedrijven voor een
duur loon om op deze wijze winsten te genereren.
Deze bedrijfjes zijn een soort interim- kantoor, maar met het enige verschil dat interim-
kantoren werken met weekcontracten en contractorbedrijven met vaste en tijdelijke
contracten.

Deze moderne visie van ‘werken’ zorgt er voor dat de bedrijven aan wie het personeel wordt
uitgeleend gewoon een vast bedrag moeten betalen aan het contractor of interim- kantoor per
werknemer, en voor de rest geen zorgen of kosten moeten maken. De contractor of interim-
kantoren nemen immers de volledige loonadministratie, verzekeringen, werkkledij enz. voor
hun rekening, en is de werknemer ziek, niet meer gewenst, overleden of iets anders… dan
wordt die gewoon ‘vervangen’ door een andere voor de zelfde prijs!

Ook groot voordeel voor de bedrijven die niet bang zijn van machtsmisbruiken en hierop
‘betrapt’ worden is, dat zij bij fraude, gesjoemel, accidenten, onwettelijkheden enz., de schuld
gemakkelijk in de nek van een personeelslid van de onderaannemer kunnen schuiven,
waardoor een onschuldige werkloos wordt en zo kan de schuldige zijn/haar handen wassen in
‘onschuld’ zonder verdere gevolgen.

ACM was zo’n contractor- bedrijfje dat geleid werd door een hippie- achtige vrouw met idealen

en prachtige bedoelingen betreffende bescherming van dierenrechten.
Overal hingen er in haar bedrijf mooie posters van dieren met prachtige slogans die de
dierenrechten verdedigden.
In Kersttijden en bij andere openbare feesten ging ze rond met een collectebus om geld in te
zamelen voor de dierenbescherming en aanverwante zaken.
Een schat van een vrouw dus. Ze had het uiterlijk van een junkie, maar een eerste indruk wil
niets zeggen over de échte persoonlijkheid hé.

156