Page 146 - Inleiding
P. 146
Memoires’ van Marc Spandel (Deel 1: de werkvloer)
We stonden in een ‘team’ van pakweg 8 personen maar we ‘werkten’ met 7 terwijl de achtste
muziekcassettes enz. ging verkopen als ‘bijverdienste’! Dus… die zeven moesten werken voor 8
(de profiterende ‘teamverantwoordelijke’ zijn werk er bij nemen), en dat konden ze precies
niet goed snappen.
Die ‘teamleader’ liet zich ‘soms’ eens zien, en had zelf de arrogantie om ons op die momenten
af te snauwen als we volgens hem te veel ‘seconden’ verloren en het door de ‘foreman’
opgelegde quota, misschien niet zou gehaald worden.
Aangezien deze profiteur mij met zijn intimidaties niet kon deren en ik niet ‘harder’ ging
werken zoals hij wenste, wees hij mij aan bij de anderen als de ‘schuldige’ van het seconden-
verlies. Ik kreeg dus gans die bende op mijn kap met ‘hun’ intimidaties natuurlijk.
De domme bende had de gewoonte om zoveel mogelijk ‘seconden’ te sparen. Waarom? Zo
konden ze ‘minuten’ sparen, en als ze pakweg 15 minuten ‘gespaard’ hadden, konden ze 15
minuten op hun gat zitten of een ijsje gaan kopen of weet ik wat nog allemaal.
Hoe ‘spaarden’ ze seconden?
Door niet de verplichte veiligheids- en productie- instructies te volgen!
Klein voorbeeld: Voor de veiligheid van de inzittenden van een auto, moet deze voldoen aan
specifieke normen.
Als puntlassers waren we hiervoor verplicht om volgens een opgehangen plan ‘MINSTENS’ x-
puntlassen te plaatsen op bepaalde plaatsen, zodat bij een botsing of ander ongeval deze
plaatsen(verstevigingen) niet vlug zouden begeven.
Wel… ik plaatste ‘MINSTENS’ het verplichte aantal puntlassen op die plaatsen terwijl mijn
collegae de gewoonte hadden om enkele puntlassen ‘MINDER’ te plaatsen dan het verplichte
aantal. Daarom duurde het bij mij x- seconden langer dan bij hen natuurlijk en konden ze
minder ‘ontspanningstijd’ verzamelen.
Begrijp je nu waarom ze gemakkelijk tegen mij op te zetten waren door die profiteur
(teamleader)?
Voor de leken:
De puntlasapparaten waren zo groot, lomp, en zwaar, dat ze niet gewoon te dragen zijn, maar
aan kettingen werden opgehangen. Er is zoals bij een boormachine een ‘trekker’ voorzien. Als
je deze induwt, dan beginnen de twee lasarmen ritmisch open en dicht te gaan waardoor de
contactpunten de te lassen platen tegen elkaar persen en een puntlas maken.
145