Page 26 - De Koo en de donkere gangen.
P. 26
De Koo en de donkere gangen.
De concurrenten gebruikten die toestellen wel op een logische manier,
maar niet volgens de logica die nodig is om je beentjes langer te maken.
De meeste concurrenten gingen er gewoon aanhangen met hun handjes en liepen
zo een enkele maal de oefeningen door, waarna ze onmiddellijk verder de weg
optrokken.
Zij hadden er alleen maar langere en dunnere armen van gekregen en het is dus
niet te verwonderen dat er zich op korte tijd even voorbij de fit-o-meter een
redelijke heuvel begon te vormen met stilgevallen concurrenten wegens te korte
beentjes. In feite zag die heuvel er uit als een wirwar van wriemelende kopjes,
staartjes, en voetballen!
De Koo die toch een beetje snugger was en van in de fit-o-meter deze
gang van zaken kon gadeslaan, koos voor zijn training dus ook bewust voor de
toestellen om de ledematen te kunnen rekken, maar hij deed dit op de meest
logische manier om de beentjes te rekken. Dus… hij deed ‘abnormaal’ t.o.v. de
anderen en deed de oefeningen ondersteboven!
Hij greep zich niet vast met zijn vingertjes, maar met zijn lange grijptenen en zo
deed hij ondersteboven zijn buikspieroefeningen, kuitentraining enz.
De concurrentjes lachten hem uit en konden het niet laten om de Koo te
pesten. Het lachen en pesten verging hen echter, toen ze achteraf ontdekten dat
ze zélf stil vielen en enkel die groeiende heuvel sukkelaars vergrootten…
De Koo dacht “wie laatst lacht, best lacht!” en trainde op zijn gemakske verder
ondersteboven.
Hij werkte drie keer de fit-o meter af, en dit rekte niet alleen zijn beentjes, maar
zorgde er ook voor dat deze stevig gespierd werden.
In combinatie met de langere benen en tenen, konden die spieren en pezen ook
gebruikt worden om ver te kunnen springen en de slimmere enkelingen die de
Koo zijn trainingsprogramma en bijhorende resultaten hadden afgekeken en
nagebootst, waren net zoals de Koo óók al een beetje op een kangoeroe
beginnen trekken, met hun korte armen, lange benen en tenen… de ene zonder
voetballen en de andere met voetballen… Kangoeroes met een slurf!
Het is begrijpelijk dat de overlevende spelers in deze wedstrijd redelijk
sportief en intelligent aangelegd waren, en dus gingen ze elkaar niet bevechten
uit jaloezie of zo, maar ze besloten op elkaar te wachten om samen de start naar
de volgende uitdaging aan te gaan.
Ze spraken dit tijdens hun training af, en zouden elkaar opwachten voorbij die
berg dommeriken en pestkopjes. Een berg waar ze nu gemakkelijk over konden
springen met hun kangoeroe- achtig figuur.
26