Page 25 - De Koo en de donkere gangen.

De Koo en de donkere gangen.

Aan de andere kant was het ook een griezelige weg, want langs die fit-o-
meter lag hier en daar een uitgemergeld lijkje of geraamte van een concurrent
die de strijd niet langer aankon en die ofwel als gevolg van een hartaanval,
ofwel door een gevecht met een sterkere concurrent was uitgeschakeld.
De Koo besefte dat hij zijn dominante positie en figuur dus zeker moest
behouden om te overleven, en daarom trainde hij uit volle overtuiging verder in
deze fit-o-meter.

De trainingen brachten positief resultaat, en zo werd de Koo dus op korte
tijd een atleet om U tegen te zeggen. ’t Was wel geen mooie Koo zo met die
slurf en de overdreven spiermassa, maar ja, alles heeft zijn doel hé.
Een raar effect van die trainingen en bijkomende vitaminepakketjes en spuiten

mag hier niet verzwegen worden…
Tijdens de training was op een bepaald moment, tijdens een hevige kramp, een
bepaalde pees ineens samengetrokken.
De gespierde staart die normaal gezien steeds naar achter wees, was als gevolg
van die plotse peesverkorting met een ‘plop’ naar voor gaan wijzen, tussen de
voetballen door. Hierdoor werd dat boeltje daaronder een stuk dikker en dus ook
moeilijker om voort te bewegen.

Als hij zich over zand moest voortbewegen zag je nu duidelijk een breed
sleepspoor waarvan het niets anders kon, dan dat het een remmend effect moest
hebben op de snelheid van zijn voortbeweging. Hij kon amper met zijn intussen
aangegroeide lange tenen de grond raken en het was enkel dankzij de spierballen
in zijn sterke armen, dat hij zich redelijk vooruit kon slepen.
Om met zijn voetjes aan de grond te kunnen komen zodat hij zich menselijk zou
kunnen voortbewegen moest de Koo zijn trainingen dus vooral gaan
concentreren op het rekken van zijn beentjes.

In die omgeving lagen al een aantal andere concurrenten waarvan de staart
naar voren was gekletst, ter plaatse te kronkelen omdat hun beentjes te kort
waren om de grond te bereiken en ze probeerden dan maar verder te kruipen met
behulp van hun te korte armpjes, hun staart en hun voetballen, maar dat vergde
zoveel energie dat je hen gaandeweg zag vermageren tot ze uitgeput omvielen
en niet meer recht geraakten.
Het was vreselijk om te moeten aanhoren hoe ze luid ”oei..oei..oei..” en “aiaiai”
riepen, telkens ze zich met hun staart probeerden afstoten en terug op die
voetballen vielen.

De fit-o-meter bevatte veel verschillende toestellen, maar in de context
van de huidige training waren de belangrijkste toestellen deze waar je kon
aanhangen. Enkele voorbeelden zijn een basketbalring, een apenkot, een ladder
om aan verder te slingeren, gewone ringen, trapeze…

25