Page 31 - De Koo en de donkere gangen.
P. 31

De Koo en de donkere gangen.

                      Het uiteinde van de stamper van de Bloem was echter vlak nadat de stalen
               poort was dichtgevallen, veranderd in een ratelend machinegeweer, dat alle
               concurrenten uitschakelde.
               Daarna begon de grot te kokhalzen en  braakte ze de uitgang proper waardoor de
               resten van de concurrenten uitgespuwd werden in het verterende zuurbad met
               die vreselijke beesten.
               De ingang van de grot sloot zich zachtjes. Het toeristenseizoen was afgelopen en
               er moest nu minstens 9 maanden gewacht worden tot een nieuw toeristenseizoen
               zich aandiende.

                      De geheugen wissende magneet gepasseerd… stond de Koo  ineens voor
               een gouden poort met daarop een bordje met in grote roze letters 'WELKOM'.

               De Koo dacht “potverdorie wat is dat hier?” hij veegde zijn lange tenen af aan
               de voetmat, legde zijn kraagje goed en schoof zijn hoed over de deuk om deze
               onzichtbaar te maken voor de koninklijke hoogheid die daar in dat kasteel moest
               wonen.
               Hij klopte aan en de gouden poort zwaaide open!

                      Op een roze troon zat daar verdorie een wonderbaarlijk mooie koningin.
               Ze straalde en had een ongelooflijk lieve aantrekkelijke stem. Ze wenkte de
               Koo, om naar haar toe te komen, en hoe dichter de Koo bij haar kwam, hoe
               langer zijn staart en hoe groter de voetballen werden.  Zij was zo
               onweerstaanbaar…
               Door al die zwellingen daar onderaan kon de Koo met zijn voeten weeral niet
               meer aan de grond en dus moest hij de laatste meters die hem scheidden van dit
               prachtige wezen, overbruggen door zich krampachtig voort te trekken met zijn
               armpjes en slurf.

                      Zijn slurf sleet hierdoor zodanig af dat deze veranderde in een kusmondje.
               Vlak bij haar gekomen sprong ze recht. Ze riep “Jij bent de uitverkorene!”.
               Daarop omhelsde ze hem met beide armen en gaf hem een dikke smakkerd op
               zijn kusmondje…
               De Koo wist niet waar hij het had! Zo zalig had hij zich nog nooit gevoeld!
               Ze werden als magneten tegen elkaar aangetrokken en het werd warmer en
               warmer…
               Die knappe koningin werd zó zacht en vloeibaar…
               De Koo zijn staart en voetballen kwamen zodanig onder druk te staan dat ze
               uiteindelijk ontploften.
               Een groot vuurwerkspektakel vulde de ruimte. Vuurpijlen met X- en Y- vormen
               schoten in het rond en knalden tegen elkaar op.

                      Ineens viel er die grote stilte…





                                                                                                        31
   26   27   28   29   30   31   32   33   34   35   36