Page 34 - De Koo en de donkere gangen.

De Koo en de donkere gangen.

Toch voelde de Koo zich niet gelukkig met deze gedachten. Hij kon dit
tweeledige gevoel niet gewoon worden en zou liever een normale hetero
worden, zowel van lichaam als van geest.
Aan de wand ontdekte hij een boekenkast met allerlei handleidingen.
Enerzijds om de tijd te doden en anderzijds om een oplossing voor zijn
probleem te zoeken koos hij er een dik boek uit, dat iets meer naar voor stak dan
de andere.
De titel was ‘meditatie en splitsingsdrang’.

Wauw… straffe kost dacht de Koo. Tegen dat ik dat boekje uit heb
gelezen zit ik wel negen maanden verder.
Het was een handleiding over celdeling, en over het feit dat het lichaam wordt

gestuurd door de geest, en niet omgekeerd.
Bladzijde na bladzijde las de Koo het boek, en begreep hij een stuk niet, dan las
hij zoveel keer terug, tot hij (zijn geest) het begreep.
Intussen kreeg hij via die navelstrengklep die regelmatig open en dicht ging,
zoveel voedsel voorgeschoteld dat hij het bijna niet op kon. Hij ‘moest’ wel alles
opeten anders zou het overschot liggen rotten in zijn kamer en zou hij sterven
door ziektes die ontstaan door eventueel rottend afval en ongedierte dat er door
aangetrokken wordt.
Hij werd dus dikker en dikker en zijn geest werd slimmer en slimmer.

Aangezien de geest het lichaam stuurt, en zijn geest op den duur zodanig
bezeten werd door inhoud van het boek, merkte de Koo tijdens het lezen stilaan
dat zijn lichaam in twee stukken aan het splijten was.
Eerst dacht hij dat hij terug voetballen kreeg, maar de scheiding werd zo groot
en diep, dat deze over de gehele lengte van zijn lichaam zichtbaar werd.
Zou zijn hoop om dat dubbele gevoel kwijt te raken misschien bewaarheid
worden en het vrouwelijke deel van hem afgescheiden worden, waarna hij als
koning en zij als koningin, elkaar zouden kunnen knuffelen tot in de
eeuwigheid?

Hij kreeg een raar gevoel… viel in diepe slaap… werd terug wakker, en
kwam tot de vaststelling dat hij niet meer alleen was in die kamer. Hij had er een
zo goed als identiek maatje bij gekregen!
Ze leken als een tweeling op elkaar maar toch was er een klein, voor de Koo
onmerkbaar verschilletje.
Spijtig voor de Koo, maar hij bleef het dubbele gevoel houden dat hij een hetero
vent was met een vrouwelijk kantje, alhoewel…
Hij had het gevoel dat hij nu, na die splitsing precies ‘ietsje’ meer man was dan
vrouw.
De twee maatjes werden onafscheidelijke vrienden en bleven gewoon aan elkaar
plakken terwijl ze daar spelend rondzweefden als een Siamese tweeling.

34