Page 53 - Inleiding

Werkjes voor thuis hebben voorrang.

Tot de bazen en hun ‘gespecialiseerde lassers’ plots geconfronteerd
werden met een échte, eerlijke stielman met een eergevoel en beroepsfierheid

zoals het hoort…
Ik dacht: “Het kan niet missen dat de belastingbetaler jaarlijks x-miljarden
staatssteun in de NMBS moet pompen om die zaak recht te kunnen houden, en
dat zoveel oude mensen en gezinnen in de miserie zitten wegens het gebrek aan
steun en/of noodzakelijke verzorging. De staatskas wordt gewoon leeggezogen
door dit soort ‘onschendbare’ parasieten!”

De vraag rees in mij op, of dit soort criminele misbruiken van

overheidsgeld zich overal binnen het NMBS-gebeuren afspeelde en als
‘normaal’ werd aanvaard.
Ik begreep ook dat de NMBS- drang naar het ‘behoud’ van deze
profiteermentaliteit de oorzaak was dat het bedrijf niet mee was geëvolueerd
met de tijd. Het was dan ook de oorzaak van gebrek aan moderne
veiligheidssystemen op het spoor, met al die dodelijke accidenten tot gevolg.
De subsidies werden immers opgesoupeerd voor dingen waarvoor ze in feite

niet dienden.

Of het waar was of niet, weet ik niet, maar het deed de ronde dat in een
bepaalde werkplaats in een bepaalde draaierij van de NMBS een ‘systeem’
bestond, dat zichzelf zodanig organiseerde dat de ene week voor de NMBS
werd gewerkt, en de andere week voor de ‘privé’.
Ik kreeg ook te horen dat in onze werkplaats vroeger 12(!) lassers werden
tewerkgesteld voor het zelfde werk dat we nu doen met 3 lassers. Als je dan

ziet dat die 3 lassers soms 1 uur per dag echt werk hadden voor de NMBS, dan
ga je al gauw denken dat het verhaal van die draaierij wel kan kloppen.

Ik kan trouwens zélf niet geloven dat dit de werking zou zijn van een ‘normaal’
overheidsbedrijf.

________________________________________________________________
De pesters van het spoor 53