Page 256 - Inleiding

Memoires’ van Marc Spandel (Deel 1: de werkvloer)

Op een bepaald moment was er een brave gast zo dronken gevoerd dat hij moest gaan braken
in een vuilniscontainer. Daarna moest hij een halve dag in een stuurcabine zijn roes gaan

uitslapen (uiteraard met de gordijntjes toe!).
Toch werd hij per ongeluk in die toestand ‘betrapt’ door een nuchtere baas, en die kon niets
anders doen dan hem een sanctie geven. (Een ‘zware’ boete van pakweg 10€ en een ‘blaam’).
Aangezien de ‘onschendbaarheid’ van een statutaire, mocht die gast gewoon verder ‘werken’
en de ‘blaam’ werd later ‘automatisch gewist’!

Vb 4:
Bij de begrafenis van een personeelslid was het de gewoonte dat de NMBS een
‘vertegenwoordiging’ uitstuurt naar deze begrafenis.

Wel… In onze werkplaats bestond zo’n ‘vertegenwoordiging’ uit minstens 10 vaste personen…
steeds de zélfde ‘bevoorrechte’ vriendenkring!
De mis was nog niet ten einde, of ze waren allemaal ‘verdwenen’ uit de kerk… recht naar de
omliggende cafés enz. voor de rest van de ‘betaalde’ dag! Het groepje bestond uit
bureelbedienden, vakbondsvertegenwoordigers, ‘bazen’ en ‘regelaars’.

Vb 5:
Als ze de kans zagen om ergens te kunnen gaan ‘mee betogen’ werd de vriendengroep sterk
uitgebreid om als NMBS- vertegenwoordiging te verschijnen op die betoging.
Het werd héél slim gespeeld door de vakbondsvertegenwoordigers om die dag de
aanwezigheden te ‘bewijzen’ zodat het voor iedere’ betoger een ‘betaalde dag’ kon worden.

De betogers spraken af op een bepaald uur op een bepaalde plaats. Er werden dan foto’s enz.
genomen ‘als bewijs’ voor wie had mee betoogd.

Tijdens de betoging liepen enkele délégués en co. zo goed mogelijk in beeld van de TV-
camera’s, zodat er zelf ‘TV- bewijs’ was dat ze mee betoogden.
In realiteit zat een deel ‘betogers’ in cafe’s en andere ‘ontspanningsoorden’. In de namiddag
verenigden ze dan terug op een ‘afgesproken plaats en uur’ om ‘SAMEN’ als één groep
‘betogers’ terug naar de NMBS- werkplaats te keren.

Enz.

255