Page 252 - Inleiding

Memoires’ van Marc Spandel (Deel 1: de werkvloer)

We hadden voor onze werkplaats een ‘chauffeur’ die zowat dagelijks boodschappen moest
gaan doen naar andere NMBS werkplaatsen enz.

De pesters ‘regelden’ dan maar met de ‘regelaars’ dat ze afwisselend méé mochten rijden met
deze chauffeur, zogezegd om hem te helpen dragen met zware stukken.
’s Morgens vertrok de chauffeur dan met een ‘helper’. Deze werd tijdens het passeren afgezet
in Antwerpen stad waar hij zijn ‘zaakjes’ kon doen, en in de namiddag tijdens het terugkeren
van de chauffeur werd de ‘helper’ terug ‘opgepikt’!

Enz.

Voorbeelden van bewust slechte herstellingen...

Vb 1:
Overal hangen (voor de schone schijn) prachtige affiches ter promoting van veiligheid,
kwaliteit, netheid, productie enz.
Je hebt bijvoorbeeld de affiches waar in het groot op vermeld staat “Geen twee keer de zélfde
fout maken…”

Een reeks van meer dan 70 splinternieuwe dure locomotieven was aangekocht in de Europese
fabriek. Vanaf de eerste locomotief werd ‘vastgesteld’ dat ze niet aan de ‘Europese normen’
voldeden. Daarom moesten deze ‘aanpassingen’ van de splinternieuwe locomotieven in onze
werkplaats gedaan worden (in plaats van de fabrikant de vraag te stellen om de volgende
loco’s ineens aan de normen aan te passen).

In onze werkplaats was ‘onze eerste aanpassing’ niet goed gebleken. Deze ‘aanpassing’ moest

dus opnieuw ‘aangepast’ worden voor ze (officieel) werd goedgekeurd…
Een week werk per locomotief en een miljoen gerekende ‘kosten’.
Dit was de eerste locomotief!

Dan kwamen de tweede, derde, vierde…
Denk je dat er volgens de regel: “geen twee keer de zélfde fout maken” gewerkt werd?
NEEN HOOR!

Aan de tweede en volgende locomotieven werd ook een volledige week gewerkt inclusief juist
de zélfde fouten!

251