Page 204 - Inleiding
P. 204

Memoires’ van Marc Spandel (Deel 1: de werkvloer)

        4) Op een bepaald moment kreeg ik via de telefoon te horen dat ik mijn lasvest terug moest
        inleveren… “Ge hebt ze toch niet nodig en wij moeten er ‘economisch’ gebruik van kunnen

        maken…”
        Deze uitspraak van zo’n ‘correcte’ werkgever (althans aan zijn kostuum en deftig voorkomen te
        zien) vond ik op zijn minst gek!
        Waarschijnlijk werd hij bang voor ‘extra’ onkosten, want als de andere lassers zouden te weten
        komen dat ik zo’n lasvest gekregen had, zullen ze er misschien óók een vragen snap je?
        Ik heb geweigerd deze af te geven om ‘veiligheidsredenen’ natuurlijk!
        5) Na de vraag wanneer ik mijn werkkledij moest binnen brengen om te laten wassen  en
        onderhouden, wat een verplichting is voor de werkgevers kreeg ik als antwoord:
        “Je moet hier je werkkledij zélf maar wassen en onderhouden, want dat is veel te kostelijk voor

        NETFUEL !”.
        6) Als ik voor een job gereedschap nodig had en ik vroeg aan de werkgever hiervoor een koffer
        met gereedschap, kreeg ik als antwoord: “Wij veronderstellen dat ge thuis wel een een koffer
        en het nodige gereedschap bezit… gebruik uw eigen gereedschap, het is toch niet voor lang.

        De ‘ware’ aard van het beestje kwam weer naar boven en waar zijn mooi kostuum en mooi

        ingerichte burelen enkel dienden om ‘klanten’ te versieren, zat achter deze schone schijn de
        duivel van bedrog,  machtsmisbruik, uitbuiterij van personeel, en het met de voeten treden
        van wettelijke verplichtingen allerlei!

        Ach ja… ik kreeg wél een ‘trainingspak’ met daarop in grote letters reclame voor ‘NETFUEL’.
        Enfin: De Spandel zijn emmertje liep over, en hij besloot om eens een hartig woordje te gaan
        spreken met deze werkgever.


        De inhoud van het gesprek op de personeelsdienst:
        - Ik heb vernomen dat dergelijke firma’s ‘normaal gezien’ op regelmatige basis een degelijke
        ‘onkostenvergoeding’ betalen aan hun personeel voor wassen, onderhoud, en aankoop van de
        werkkledij.
        - Ik heb vernomen dat enkele collegae van NETFUEL zo’n ‘vergoeding’ kregen en anderen niet.
        Als ander collegae deze ‘vergoeding’ krijgen… dan moet ‘iedereen’ deze vergoeding krijgen!
        - Ik heb vernomen dat er collegae zijn die slechts 1 overall hebben gekregen en ‘verplicht’ zijn

        om deze op vrijdag in hun eigen wasmachine te wassen zodat hij de daaropvolgende maandag
        zeker droog is!
        Dat zijn toch situaties die niet kunnen hé?




                                                                                                                 203
   199   200   201   202   203   204   205   206   207   208   209