Page 203 - Inleiding
P. 203

Memoires’ van Marc Spandel (Deel 1: de werkvloer)

        Hoofdstuk 39: NETFUEL ( 1995 -> ).


        Ook na hier te zijn begonnen, werd ik voorzien van een mooi pakje rechten en regels, mooi
        organigram, en ik kreeg er zelf een complete lijst bij van alle werknemers met hun naam en
        telefoonnummer… mooi op alfabetische volgorde.
        Maar liefst 58 personeelsleden!
        Het kon dus niet anders of dit was eindelijk een ‘serieuze’ werkgever hé!

        Ik ben in deze contractorfirma steeds een correct werknemer geweest. Nooit ben ik te laat
        gekomen en steeds heb ik me volledig ingezet.
        Wél heb ik vanwege deze firma problemen ondervonden wat betreft werkkledij en

        gereedschap, en dit resulteerde uiteindelijk in een ‘lafhartige’ ontslagreden op mijn C4.

        “Wangedrag tegenover de werkgever”

        Ik heb dit onwettig ontslag aangevochten bij de vakbond.
        Gelukkig ging het om een tijdelijk contract “voor een bepaald werk”, waardoor het ontslag

        geen noemenswaardig effect had op mijn rechten als werkzoekende.

        1) Het heeft 3,5 maanden geduurd, voor ik (na herhaaldelijk aandringen) werkschoenen kreeg.
        Ze waren dan nog niet geschikt voor het werk dat ik deed (lassen). Het waren goedkope ‘lage’
        werkschoenen.
        2) Ik ben zélf uit noodzaak tot in Antwerpen gereden om een geschikt kopscherm te gaan
        kopen: want telkens ik hierom vroeg kreeg ik het zelfde antwoord: “Onze leverancier is nog niet
        geweest alhoewel we hem al verschillende malen hebben opgebeld enz…”.

        Ik heb de hiervoor betaalde prijs teruggevorderd via een onkostenformulier.
        3) Omdat het soort laswerk dit vereist moest ik een lederen vest dragen, enerzijds tegen de
        straling en anderzijds als bescherming tegen brandwonden.
        Ook deze lederen ‘persoonlijke’ lasvest ben ik op eigen houtje moeten gaan kopen. Ik had de
        keuze, ofwel brandwonden ofwel zélf werkkledij kopen! Deze lasvest was kostelijk en omdat ze
        na enkele dagen al begon te vervuilen door gensters enz. heb ik besloten om deze vest niet
        verder te gebruiken in dienst van de werkgever, maar ze voor mezelf te houden. Ik had ze

        tenslotte uit eigen zak betaald
        Daarop heb ik aan de werkgever aangedrongen om op kosten van de firma een lasvest te
        kopen van de zelfde kwaliteit (wat hij tegen zijn goesting dan toch maar gedaan heeft).




                                                                                                                 202
   198   199   200   201   202   203   204   205   206   207   208