Page 203 - Inleiding
P. 203
Memoires’ van Marc Spandel (Deel 1: de werkvloer)
Hoofdstuk 39: NETFUEL ( 1995 -> ).
Ook na hier te zijn begonnen, werd ik voorzien van een mooi pakje rechten en regels, mooi
organigram, en ik kreeg er zelf een complete lijst bij van alle werknemers met hun naam en
telefoonnummer… mooi op alfabetische volgorde.
Maar liefst 58 personeelsleden!
Het kon dus niet anders of dit was eindelijk een ‘serieuze’ werkgever hé!
Ik ben in deze contractorfirma steeds een correct werknemer geweest. Nooit ben ik te laat
gekomen en steeds heb ik me volledig ingezet.
Wél heb ik vanwege deze firma problemen ondervonden wat betreft werkkledij en
gereedschap, en dit resulteerde uiteindelijk in een ‘lafhartige’ ontslagreden op mijn C4.
“Wangedrag tegenover de werkgever”
Ik heb dit onwettig ontslag aangevochten bij de vakbond.
Gelukkig ging het om een tijdelijk contract “voor een bepaald werk”, waardoor het ontslag
geen noemenswaardig effect had op mijn rechten als werkzoekende.
1) Het heeft 3,5 maanden geduurd, voor ik (na herhaaldelijk aandringen) werkschoenen kreeg.
Ze waren dan nog niet geschikt voor het werk dat ik deed (lassen). Het waren goedkope ‘lage’
werkschoenen.
2) Ik ben zélf uit noodzaak tot in Antwerpen gereden om een geschikt kopscherm te gaan
kopen: want telkens ik hierom vroeg kreeg ik het zelfde antwoord: “Onze leverancier is nog niet
geweest alhoewel we hem al verschillende malen hebben opgebeld enz…”.
Ik heb de hiervoor betaalde prijs teruggevorderd via een onkostenformulier.
3) Omdat het soort laswerk dit vereist moest ik een lederen vest dragen, enerzijds tegen de
straling en anderzijds als bescherming tegen brandwonden.
Ook deze lederen ‘persoonlijke’ lasvest ben ik op eigen houtje moeten gaan kopen. Ik had de
keuze, ofwel brandwonden ofwel zélf werkkledij kopen! Deze lasvest was kostelijk en omdat ze
na enkele dagen al begon te vervuilen door gensters enz. heb ik besloten om deze vest niet
verder te gebruiken in dienst van de werkgever, maar ze voor mezelf te houden. Ik had ze
tenslotte uit eigen zak betaald
Daarop heb ik aan de werkgever aangedrongen om op kosten van de firma een lasvest te
kopen van de zelfde kwaliteit (wat hij tegen zijn goesting dan toch maar gedaan heeft).
202