Page 133 - Inleiding

Memoires’ van Marc Spandel (Deel 1: de werkvloer)

Zo’n herstelling is een heel kostelijke grap voor het bedrijf qua gereedschap, energiekosten,
werkuren, RX- controles, administratie enz.

De foute lassing moet er uit gegutst worden, een gespecialiseerd lasser moet de lassing
opnieuw maken (hopelijk goed), een ‘neutrale’ controlefirma moet gevraagd worden om een
nieuwe controle uit te voeren, er moeten nieuwe rapporten aangemaakt worden enz.

Wel…
De Boelwerf wilde dit dure systeem van ‘herstellingen’ die op jaarbasis toch miljoenen
onkosten met zich meebrachten zoveel mogelijk beperken.
De ‘baas’ die dit moest organiseren was de zélfde waar ik mee in het schoolkoor en
schoolorkest heb gezeten (die mij verboden had om hem nog bij naam te noemen en die ik

enkel nog mocht aanspreken met ‘meneer’).

Een groep van zo’n 25 capabele lassers werd samengesteld voor een intense training (x-
weken) voor fotolaswerk in alle standen (plat, verticaal, boven het hoofd, schuin, buis).
Tijdens deze Intense training moesten we voor al deze standen fotolas- proeven afleggen die
zowel extern als intern aan ‘de normen’ moesten voldoen.

Deze proeven waren éénmalig en definitief (dus herkansen was verboden).

Na controle door een externe ‘neutrale’ controlefirma, was het merendeel van onze groep
geslaagd, en werden we door de organiserende baas samen rond de tafel geroepen voor een
gesprek rond de resultaten van deze training.
Deze baas was erg positief!
Hij vermelde ons dat de resultaten de foutmarge bij het fotolaswerk had gereduceerd van
meer dan 30% naar pakweg 3%!

Ik stak mijn vinger op en vroeg “Nu we dankzij onze inzet en als gevolg van deze training de
Boelwerf jaarlijks miljoenen onkosten besparen, hebben we toch recht op een beetje ‘opslag’
hé ?”
De ‘meneer’ zijn antwoord:
“Ge krijgt géén opslag, maar wél de ‘garantie’ van werkzekerheid en dat jullie de laatsten zullen
zijn die ontslagen zullen worden!”

Bah… dat is ook goed, zo’n garantie.

Na de volledige overname van deze tweede scheepswerf door de Boelwerf, kwam er het
probleem dat het totaal aantal werknemers van beide werven samen te groot was voor het
beperkte aantal opdrachten dat binnen kwam.

132