Page 69 - Inleiding
P. 69
Wie niet horen wil, moet voelen.
Ik diende deze klacht in bij de directie en de ‘onschendbare’ draaier
moest die dag bij de grote baas komen, waar hij geconfronteerd werd met mijn
klacht.
Wat er dan gezegd is, of wat de sanctie tegen die pester was weet ik dus niet,
maar sindsdien zijn de agressieve aanvallen van Swaloni gelukkig gestopt.
Aangezien Swaloni na deze ‘verwittiging’ gestopt was met hardhandige
pesterijen, is dit stoppen op zichzelf een bewijs dat hij zich wel degelijk bewust
was van de feiten die hij pleegde en de mogelijke gevolgen er van voor
hemzelf. Het was dus géén onbedwingbare drang, en hij was dus ook niet
helemààl gek!
Ik vermoed dat hij toen een serieuze ‘blaam’ gekregen heeft aangezien
de volgende stap een confrontatie met de politie zou geweest zijn.
Voor de rest mocht die pester gewoon verder zijn functie uitoefenen en zijn
‘onschendbaar’ statuut behouden.
Nooit hebben de bazen mij op de hoogte gebracht van wat ze
ondernomen hebben als gevolg van mijn klacht, en dit was toch het minste wat
ze konden doen om mij een beetje gerust te stellen.
Waarschijnlijk dachten ze bij zichzelf dat een ‘schendbare contractuele’ geen
mensenrechten heeft, zolang hij er de politie maar niet bij haalt, waardoor
zijzelf als ‘verantwoordelijken’ in gevaar zouden kunnen komen.
________________________________________________________________
De pesters van het spoor 69