Page 72 - Inleiding
P. 72

De verhuis naar Antwerpen Noord.



                      De andere personeelsleden bleven stelselmatig overkomen, en ook de
               herstellingen en het onderhoud van de locomotieven werden steeds meer naar

               de nieuwe werkplaats overgeheveld met het logische gevolg dat ik het daar als
               enige lasser steeds drukker kreeg en de lassers in de vorige werkplaats op den
               duur geen werk meer hadden.
               Het verwonderde dus dat de pesters in Antwerpen Dam krampachtig bleven
               hangen, en blijkbaar alles in het werk stelden om toch maar ginder te kunnen
               blijven, ondanks daar in feite geen werk meer binnen kwam.
               Zolang ze konden rekenen op ‘hun’ planning- man die (althans op papier) hun
               noodzakelijkheid op Antwerpen Dam kon blijven verantwoorden, konden ze

               immers gemakkelijk blijven weigeren om hun nest te verlaten.
               Het leek wel of daar schatten begraven lagen die ze moesten beschermen…

                      Uiteindelijk kwam er zoveel werk, dat ik het op piekmomenten niet meer
               alleen kon bolwerken en de bazen genoodzaakt werden om de weigeraars
               letterlijk te ‘verplichten’ om te verhuizen naar de nieuwe werkplaats.
               Aangezien het lange weigeren van de twee lassers op Antwerpen Dam, om bij

               te springen in de nieuwe werkplaats  werd dus zoals eerder reeds beschreven,
               in deze nieuwe werkplaats een tweede contractuele lasser aangenomen,
               ‘Benny Ha.’.  Ik heb ook al de reden uitgelegd waarom deze Benny Ha. zich heel
               vlug zou aansluiten bij het clubje van de pesters.

                      Helaas voor de pesters werd hun ‘beschermende’ planning- man ook
               overgeheveld naar de nieuwe werkplaats zodat de pesters op den duur hun
               nest wel ‘moesten’ verlaten richting Antwerpen Noord. Ze konden moeilijk

               alleen achterblijven want dat zou te erg opvallen en de gebouwen zouden
               trouwens met de grond gelijkgemaakt worden. Daarom beslisten ze om de
               inhoud van hun ‘nest’ via een treinwagon op te sturen naar de nieuwe
               werkplaats in de veronderstelling dat ik in deze spiksplinternieuwe, moderne
               werkplaats terug een rattennest voor hen mocht, of zou bouwen.

                      Toen de trein met de oude braakselkasten, rattengif, antieke lasposten,

               aftandse ijskasten, buit, enz. arriveerde, viel duidelijk op dat deze
               rommelwinkel niet paste binnen de moderne structuur van de nieuwe
               werkplaats, en aangezien we nieuw materiaal hadden gekregen én ik de
               opdracht had om al die oude aftandse rommel en viezigheid op de berg oud
               ijzer te deponeren, heb ik met veel tevredenheid die vuiligheid afgevoerd!

               De volgende dag arriveerde de pesters op hun nieuwe werkplaats…



                ________________________________________________________________
                                                                    De pesters van het spoor           72
   67   68   69   70   71   72   73   74   75   76   77