Page 138 - Inleiding
P. 138
Ik moest’zwijgen’ over opzettelijk miljoenenverlies.
Tijdens ons gesprek kwam dus uit, dat deze verantwoordelijke hierover
totaal niets wist en via de hiërarchische weg ‘NIET’ op de hoogte was gebracht
van deze foute situatie!
Ergens in de hiërarchische weg, was mijn melding tegen een muur gebonkt en
geblokkeerd, zodat ze niet verder geraakte dan de prullenmand op dat niveau!
De brave man verschoot dus nogal hevig van wat ik hem vertelde en hij
heeft als hoofdverantwoordelijke zo vlug mogelijk mijn meestergast telefonisch
op de hoogte gebracht van het feit, dat hij iets vernomen had over een foute
werkwijze en de daarmee gepaarde miljoenenverliezen (minstens 70 miljoen).
Bleek uit dit telefoongesprek dat 14 dagen nadat ik het voorstel had
ingediend, zelf de meestergast nog steeds niet op de hoogte was gebracht van
mijn melding/voorstel,… en die voelde zich natuurlijk door mij ‘gepasseerd’!
Mijn voorstel was dus om onverklaarbare redenen al in het begin van de
hiërarchische lijn, ‘geblokkeerd’ geweest.
Aangezien de meestergast blijkbaar zélf niet op de hoogte was gebracht van
deze foute situatie, was ik de grote boosdoener natuurlijk. Ik zou wederom de
hiërarchische lijn niet gevolgd hebben, wegens mijn gesprek met de controleur
uit Brussel!
Mijn bazen hielden er totaal geen rekening mee dat ik zoals beloofd, de
melding had gedaan via de door hen opgelegde hiërarchisch weg en dat het
blokkeren van deze info of het eventuele ‘passeren’ van de meestergast niet
aan mij lag, maar aan ‘iemand’ in de verplicht te volgen hiërarchische weg.
Ze bleven hierop maar beweren dat IK in de fout was gegaan door hierover te
praten met de verantwoordelijke van de hoofdzetel, en deze keer met de
waarschuwing “dat mijn ontslag zou aangevraagd worden wegens het
verbreken van de zwijgplicht”.
De bazen verdedigden hun foute aanpak van de ‘aanpassingen’ met het
volgende argument “Wij moeten er voor zorgen dat er steeds genoeg werk is,
en daar moet jij je niet mee moeien, hoeveel dat ook kost!”
Het ging dus om het ‘opzettelijk’ herhalen van de zelfde fout, zodat de fout
later terug hersteld zou moeten worden, enkel met het doel, werkzekerheid en
extra inkomsten voor die werkplaats en haar corrupte bazen te verzekeren ten
nadele van de belastingbetaler…
________________________________________________________________
De pesters van het spoor 138