Page 138 - Inleiding
P. 138

Ik moest’zwijgen’ over opzettelijk miljoenenverlies.



                      Tijdens ons gesprek kwam dus uit, dat deze verantwoordelijke hierover
               totaal niets wist en via de hiërarchische weg ‘NIET’ op de hoogte was gebracht

               van deze foute situatie!
               Ergens in de hiërarchische weg, was mijn melding tegen een muur gebonkt en
               geblokkeerd, zodat ze niet verder geraakte dan de prullenmand op dat niveau!

                      De brave man verschoot dus nogal hevig van wat ik hem vertelde en hij
               heeft als hoofdverantwoordelijke zo vlug mogelijk mijn meestergast telefonisch
               op de hoogte gebracht van het feit, dat hij iets vernomen had over een foute
               werkwijze en de daarmee gepaarde miljoenenverliezen (minstens 70 miljoen).


                      Bleek uit dit telefoongesprek dat 14 dagen nadat ik het voorstel had
               ingediend, zelf de meestergast nog steeds niet op de hoogte was gebracht van
               mijn melding/voorstel,… en die voelde zich natuurlijk door mij ‘gepasseerd’!
               Mijn voorstel was dus om onverklaarbare redenen al in het begin van de
               hiërarchische lijn, ‘geblokkeerd’ geweest.


               Aangezien de meestergast blijkbaar zélf niet op de hoogte was gebracht van
               deze foute situatie, was ik de grote boosdoener natuurlijk. Ik zou wederom de
               hiërarchische lijn niet gevolgd hebben, wegens mijn gesprek met de controleur
               uit Brussel!

               Mijn bazen hielden er totaal geen rekening mee dat ik zoals beloofd, de
               melding had gedaan via de door hen opgelegde hiërarchisch weg en dat het
               blokkeren van deze info of het eventuele ‘passeren’ van de meestergast niet

               aan mij lag, maar aan ‘iemand’ in de verplicht te volgen hiërarchische weg.
               Ze bleven hierop maar beweren dat IK in de fout was gegaan door hierover te
               praten met de verantwoordelijke van de hoofdzetel, en deze keer met de
               waarschuwing “dat mijn ontslag zou aangevraagd worden wegens het
               verbreken van de zwijgplicht”.

                      De bazen verdedigden hun foute aanpak van de ‘aanpassingen’ met het

               volgende argument “Wij moeten er voor zorgen dat er steeds genoeg werk is,
               en daar moet jij je niet mee moeien, hoeveel dat ook kost!”
               Het ging dus om het ‘opzettelijk’ herhalen van de zelfde fout, zodat de fout
               later terug hersteld zou moeten worden, enkel met het doel, werkzekerheid en
               extra inkomsten voor die werkplaats en haar corrupte bazen te verzekeren ten
               nadele van de belastingbetaler…




                ________________________________________________________________
                                                                   De pesters van het spoor           138
   133   134   135   136   137   138   139   140   141   142   143