Page 142 - Inleiding
P. 142

De directie pestte duchtig mee, zelf via het organogram.


                      De afgelopen jaren werd er van mij (trouwens van elk ander
               personeelslid van TW- Antwerpen Noord) twee of drie keer door een
               gespecialiseerde fotograaf een foto genomen voor het persoonlijke
               personeelsdossier. Deze foto zit in de databanken van de NMBS, en bij het
               opzoeken van een naam ziet men dus onmiddellijk wie de betreffende persoon
               is. Tot hiertoe is alles ‘normaal’.

                      Wat ik niet ‘normaal’ vind is, dat boven op de gang van de burelen op

               een groot bord dat het  plaatselijke organogram  voorstelt, mijn foto steeds
               blijkt te ontbreken.
               Alhoewel al de andere personeelsleden hun foto op de juiste plaats in de
               structuur te vinden is, is er voor mij op die plaats een wit, leeg kadertje
               geplaatst door de directie.

                      Verschillende keren heb ik de verantwoordelijken hierop gewezen met

               de uitdrukkelijke vraag om mijn foto óók in het organogram te plaatsen.
               Telkens zou dit in orde gebracht worden, maar steeds bleef mijn foto hier
               opzettelijk weggelaten... alsof ik in hun ogen niet bestond! Tot op de dag van
               mijn ontslag moest ik vaststellen dat de foto er nog niet op geplaatst was.
               Ben ik een ‘ongewenste’ persoon of ben ik dan een geest?
               Werk ik daar in het zwart of niet officieel ingeschreven?
               Waarom mag niemand van de mensen die het organogram raadplegen, mijn
               gezicht zien of weten dat ik daar werk?


                      Op het moment dat ik mijn ontslag kreeg van Guy Bl., belde ik naar de
               vakbond betreffende het weigeren(negeren) van mijn foto tussen de foto’s van
               alle andere personeelsleden op het organogram, en dat ik al meerdere keren
               gevraagd (geëist) heb mijn foto in dat witte kadertje te plaatsen, maar dat dit
               niet gebeurde.
               Ik moest van de vakbond de hoorn van de telefoon doorgeven aan Guy Bl. die

               mij aan het ontslaan was, en weet je wat die antwoordde?

               “Tja… er zijn nu eenmaal van die mensen zoals Spandel die eisen dat hun foto
               nergens word getoond, wegens hun geloofsovertuiging!”

                      De grote baas van onze werkplaats Guy Bl. was dus het pesterijspelletje
               bewust (al lang) aan het meespelen!



               ________________________________________________________________
                                                                  De pesters van het spoor           142
   137   138   139   140   141   142   143   144   145   146   147