Page 142 - Inleiding
P. 142
De directie pestte duchtig mee, zelf via het organogram.
De afgelopen jaren werd er van mij (trouwens van elk ander
personeelslid van TW- Antwerpen Noord) twee of drie keer door een
gespecialiseerde fotograaf een foto genomen voor het persoonlijke
personeelsdossier. Deze foto zit in de databanken van de NMBS, en bij het
opzoeken van een naam ziet men dus onmiddellijk wie de betreffende persoon
is. Tot hiertoe is alles ‘normaal’.
Wat ik niet ‘normaal’ vind is, dat boven op de gang van de burelen op
een groot bord dat het plaatselijke organogram voorstelt, mijn foto steeds
blijkt te ontbreken.
Alhoewel al de andere personeelsleden hun foto op de juiste plaats in de
structuur te vinden is, is er voor mij op die plaats een wit, leeg kadertje
geplaatst door de directie.
Verschillende keren heb ik de verantwoordelijken hierop gewezen met
de uitdrukkelijke vraag om mijn foto óók in het organogram te plaatsen.
Telkens zou dit in orde gebracht worden, maar steeds bleef mijn foto hier
opzettelijk weggelaten... alsof ik in hun ogen niet bestond! Tot op de dag van
mijn ontslag moest ik vaststellen dat de foto er nog niet op geplaatst was.
Ben ik een ‘ongewenste’ persoon of ben ik dan een geest?
Werk ik daar in het zwart of niet officieel ingeschreven?
Waarom mag niemand van de mensen die het organogram raadplegen, mijn
gezicht zien of weten dat ik daar werk?
Op het moment dat ik mijn ontslag kreeg van Guy Bl., belde ik naar de
vakbond betreffende het weigeren(negeren) van mijn foto tussen de foto’s van
alle andere personeelsleden op het organogram, en dat ik al meerdere keren
gevraagd (geëist) heb mijn foto in dat witte kadertje te plaatsen, maar dat dit
niet gebeurde.
Ik moest van de vakbond de hoorn van de telefoon doorgeven aan Guy Bl. die
mij aan het ontslaan was, en weet je wat die antwoordde?
“Tja… er zijn nu eenmaal van die mensen zoals Spandel die eisen dat hun foto
nergens word getoond, wegens hun geloofsovertuiging!”
De grote baas van onze werkplaats Guy Bl. was dus het pesterijspelletje
bewust (al lang) aan het meespelen!
________________________________________________________________
De pesters van het spoor 142