Page 236 - Inleiding
P. 236

Memoires’ van Marc Spandel (Deel 1: de werkvloer)

        - Je mocht stelen, pesten, alcohol drinken, dagelijks ‘feestjes’ meevieren, zélf feestjes
        organiseren op kosten van de NMBS en hiervoor NMBS infrastructuur gebruiken…

        - Je mocht ‘jobkes’ doen voor thuis en/of als bijverdienste, met materiaal van de NMBS en
        tijdens je werkuren…
        - Als je werd ‘betrapt’ bij het plegen van een feit dat ‘ECHT NIET’ door de beugel kon, kreeg je
        een boete van enkele euro’s en/of een ‘blaam’. Dit soort straffen werd dan wel in uw dossier
        gezet, maar na 1 jaar met de mantel der liefde terug ‘uitgewist’!...
        - Je mocht alle examens meedoen om ‘carrière’ te kunnen maken en als het moeilijke vragen
        waren kon je ‘achter de schermen’ geholpen worden door vrienden, familie, en omgekochte
        bazen.
        - De enig mogelijke ontslagreden was in feite… HET OVERTREDEN VAN DE ZWIJGPLICHT OVER

        DE CRIMINELE KANT VAN DE NMBS !

        Er zijn de volgende interne gezegden:
        “Bij de NMBS geraak geraak je moeilijk binnen, maar nog véél moeilijker buiten!”
        “Waar de logica eindigt… daar begint de NMBS !”


        Wat betreft het ‘werken’ op zich is dit ook totaal anders dan in de ‘normale’ Belgische
        bedrijfswereld!
        Bij de NMBS was het quasi onmogelijk om zo hard te moeten werken dat je er ‘Stress’ van kunt
        krijgen! Dát is een feit, en dat geldt zowel voor contractuelen als voor statutairen.
        Mijn getuigenis hieromtrent is enkel gebaseerd op de ervaring in enkele NMBS werkplaatsen.
        Dus voor taken zoals machinist, treinbegeleider, seinhuismedewerker… kan ik hierover niet
        oordelen.


        Na de nodige stapel arbeidsvoorwaarden, medisch onderzoek en lasproeven werd ik hier met
        open armen ontvangen en tewerkgesteld als ‘contractuele’ in een werkplaats voor herstelling
        en onderhoud van vrachtwagons.
        Direct viel op dat de manier van werken én de mentaliteit hier ergens 50 jaar ten achter is
        gebleven, maar ja… ik had het ‘geluk’ om op mijn leeftijd nog aan een job te geraken die
        ‘zekerheid’ gaf dat ik daar tot aan mijn pensioen zou kunnen blijven werken.


        Ik begon aan het basisloon en dit zou volgens bepaalde schalen regelmatig verhoogd worden.
        De voordelen in natura zorgden er echter voor dat ik, alhoewel dit basisloon lager lag dan in de
        privé… in feite méér ‘netto’ inkomen had dan in de privé.
        Hoe komt dat?



                                                                                                                 235
   231   232   233   234   235   236   237   238   239   240   241