Page 114 - Inleiding
P. 114

Memoires’ van Marc Spandel (Deel 1: de werkvloer)

        Ik ben blij dat ik toen te weten was gekomen dat je als slachtoffer van een ‘geseponeerde’ zaak,
        het recht hebt om hiervan een kopie op te vragen, want van deze kennis heb ik dus later nog

        veel gebruik gemaakt.

        In die tijd bestond nog de wettelijke bescherming tegen onwettig (willekeurig) ontslag, en
        omdat mijn ontslag onder die bescherming viel kon ik via de vakbond hier een
        schadevergoeding voor verkrijgen.
        Die was niet min voor deze werkgever! In die tijd kreeg ik voor dit onwettig ontslag een
        schadevergoeding 108.701 bef!

        Het proces via de vakbond kon niet door meneer Dubois ontweken worden!


        De andere processen (slagen en verwondingen, eerroof, diefstal) waarbij de werkgever
        zwaardere sancties zou kunnen verwachten, en die volgens de rijkswacht ALTIJD voor de
        rechtbank zouden verschijnen werden zorgvuldig en vakkundig ‘geseponeerd’.

        Ik bleef steeds meer levenslessen opdoen betreffende corruptie en aanverwante overheden en

        ambtenaren.
        Op zichzelf zijn dergelijke ervaringen óók trauma’s voor gevoelige mensen zoals ik, die
        levenslang blijven hangen en effect hebben.

        Vandaar dat ik niet zal zwijgen over dit soort ‘ervaringen’, maar wél een ‘positieve’
        levenshouding blijf hebben in de ‘verwerking’ er van.
        En belangrijk… mezelf blijf in de blijvende strijd tegen machtsmisbruik.





























                                                                                                                 113
   109   110   111   112   113   114   115   116   117   118   119