Page 113 - Inleiding

Memoires’ van Marc Spandel (Deel 1: de werkvloer)

Ik maar wachten en wachten, maanden aan een stuk, en nergens kreeg ik inlichtingen
betreffende het verloop van deze processen, zelf niet van mijn advocaat.

Na x- maanden ging ik dan maar zélf de advocaat raadplegen met de vraag hoe ver het met ‘de
zaak’ stond want de Rijkswacht heeft mij uitdrukkelijk vermeld dat ‘slagen en verwondingen’
en ‘eerroof’ ALTIJD door de rechtbank behandeld werden.

Grappig dat mijn advocaat op de hoogte was van de ‘seponering’ (zaken zonder gevolg), maar
mij hierover maanden in het ongewisse liet… tot ik dus zélf ging vragen hoe het zat!

Antwoord: “De zaak is al lang ‘geseponeerd, maar bij een seponering heb je wel het recht om
bij het parket (mits betaling) een kopie aan te vragen van het volledige dossier.”

Ik vroeg dus deze kopie aan, maar kwam tot de vaststelling dat de brieven van de werkgever
richting ‘Procureur Des Konings’ er niet bij zaten. Ook de reden van de ‘seponering’ zat er niet
bijgevoegd. Ik wou dus ook weten ‘waarom’.
Daarop ging ik zonder afspraak naar de rechtbank te Dendermonde… vroeg aan de
advocatenbalie waar die Procureur Des Konings zijn bureel was... klopte aan op die chique

deur, kreeg een “ja”, en stapte binnen!

Die man deed het bijna in zijn broek van het verschieten of uit schrik voor een onbekende.
“Wie bent u? U mag hier niet binnen komen zonder toelating! Wie heeft u gezegd dat dit mijn
bureau is?”.

Ik antwoorde met de kopie van het dossier én de nodige proces- verbaal nummers in mijn
handen.

“Meneer, ik kom u gewoon vragen waarom de brieven van Dubois aan u, en omgekeerd, niet in
de kopie van het dossier inbegrepen werden. Kan u mij ook zeggen WAAROM u deze zaak die
normaal gezien ALTIJD moet voorkomen (slagen en verwondingen… eerroof) ‘geseponeerd’
hebt?”

Antwoord: “Ik heb mij hier ten overstaan van u niet te verantwoorden! Jij hebt geen zaken met
de weggelaten brieven!” en kreeg daarop bevel om zijn bureau verlaten. Ik vertrok dus met de

zekerheid dat ik met een corrupte Procureur Des Konings te maken had die zich waarschijnlijk
op een of andere wijze gemakkelijk liet ‘omkopen’ door rijke daders, om een voor hen
‘gevaarlijk’ dossier te ‘seponeren’!
Ik heb nooit deze brieven mogen inzien en ze bleven dan ook uit het ‘dossier’ verwijderd
gehouden!

112