Page 20 - Bladerboek
P. 20
Het Geheim van de Welriekende Dreef
Hij besloot contact op te nemen met een oud contact in Brussel – een voormalig
data-analist voor Defensie. Iemand die wellicht de codesequenties kon ontleden.
De man stemde aarzelend toe om Marcos in het geheim te ontmoeten in een
buitenwijk van Mechelen. De boodschap was versleuteld, via een geurcode in
een boeket bloemen.
Voor hij vertrok, keek Marcos nog een laatste keer naar de spore in de Faraday-
kooi. Het leek alsof de zwam zich iets had teruggetrokken, of in afwachting
verkeerde. In het dagboek schreef hij:
“Indien ik niet terugkom: verbrand dit boek. En adem nooit diep in de buurt
van lichtgevende zwammen.”
Hij sloot de deur van zijn huis, draaide zich om, en rook... niets.
Dat was het verontrustendst van alles.
20
