Page 44 - Inleiding

De werkomgeving in tractiewerkplaats ‘Antwerpen Dam’.

Zoals ik reeds aanhaalde was dit ‘nest’ ook een privé-winkeltje van die
lassers…

De lassers hadden de gewoonte om tijdens de werkuren hun kasten met
koopwaar (koekjes, ijsjes, sterke drank enz.) aan te vullen.
Daarvoor gingen ze dan tijdens de werkuren met reistassen naar de ALDI enz. in
de omgeving, om goedkope koekjes, ijsjes, dranken enz. in te kopen.

Deze koopwaar werd aan de bezoekers van het ‘nest’ verkocht met een
kleine winst. De bezoekers mochten dan uit het zicht van de omgeving, op hun
gemak de consumptie consumeren. De ‘klanten’ kregen voldoende tijd voor

hun ‘koffieklets’ en er was altijd wel iemand die uitkeek of er geen ‘gevaarlijke’
baas in de omgeving van het nest kwam, zodat de klanten op tijd konden
gealarmeerd worden om er vanonder te muizen.

Met de ‘winst’ van hun winkeltje kochten de lassers dan bijvoorbeeld
opnieuw sterke drank waar ze ook eens ‘gratis’ druppeltje(s) van drinken en
schenken aan de vrienden die ze best konden ‘gebruiken’ (bepaalde collegae,

planning-mensen, vakbondsafgevaardigden en bazen).

Aangezien dit gebeuren is het dus niet moeilijk om aan te nemen dat
deze lassers bepaalde sleutelfiguren rond hun vinger konden winden.
Ik denk hier bijvoorbeeld aan Eric V.Ov, die niet alleen vakbondsafgevaardigde
was, maar ook op de ‘planning’ de werkzaamheden voor de lassers regelde, en
wiens drankverslaving door de lassers zowat ‘gratis’ werd onderhouden.
Hij bracht dagelijks meerdere bezoekjes aan het nest voor zijn druppeltje(s), en

als er per ongeluk geen lasser aanwezig was, had hij van de lassers de toelating
gekregen om zichzelf gratis te bedienen van dit geestrijk vocht.

Die man hadden ze hierdoor zodanig in de tang, dat hij alles deed om
met zijn ‘weldoeners’ goed te staan. Op eenvoudige vraag van de lassers,
wijzigde hij bijvoorbeeld de planning van de laswerkzaamheden, zodat zij niet
de vuile werkjes hoefden te doen. Dan hadden ze zogezegd ‘te veel werk’, en ik

kreeg daarop de vuile werkjes.
Ik ontdekte dat dit profitariaat ook de hoofdreden was, waarom ik regelmatig
zo duur gedetacheerd werd. Zeker niet het té veel aan werk hoor!

De lassers onderhielden dus bewust de drankverslaving van Eric V.Ov
(‘hun’ planning-man), zodat Eric V.Ov op eenvoudige vraag de vuile werkjes in
een ander zijn nek kon schuiven.
Zo konden ze ook gemakkelijk tijd vrijmaken voor hun winkeltje enz.

________________________________________________________________
De pesters van het spoor 44