Page 112 - Inleiding
P. 112

De EHBO-affaire.


                      Baas Walter To. had echter gezien dat ik recht naar ‘boven’ liep om bij de
               preventieadviseur klacht neer te leggen over de pesterijen en de

               voorbedachtheid hiertoe vanwege de planning en hem zelf.
               Hij was mij gevolgd...

                      Ik was juist mijn beklag aan het doen tegen de preventieadviseur toen
               baas Walter To. de preventieadviseur het bureel binnen stormde zonder
               kloppen en ons gesprek bruut onderbrak.
               Hij riep tegen de preventieadviseur : “Wat kan één besmet watteke nu kwaad
               zeg? Een epidemie zal daar niet van komen.”, en daarop tegen mij : “is dàt

               collegialiteit? Ge moest u schamen!” enz.
               Daarop gaf ik baas Walter To. in het bijzijn van de preventieadviseur het
               volgende antwoord :
               “ Walter To.… ik wenste dat er aan dat besmette watteke syfilis hing, en dat gij
               dat watteke gebruikte! Eens zien als je daarna met syfilis zit, en als je de
               anderen en je vrouw besmet hebt, of je dan nog zo zal roepen van ‘dat ene
               watteke kan immers toch geen kwaad’!”


                      Geërgerd verliet ik het bureel, roepend : “ikke…ikke…ikke… dat is alles
               wat hier telt!”
               Het is toch waar hé zeg. Ik heb een goede daad gedaan door een paar honderd
               mensen te behoeden voor besmetting en hiervoor wordt ik geboycot en gepest
               door een deel van die mensen, dankzij de criminele laster van één man die zich
               op de teentjes getrapt voelde (Francois Le.).


                      Ik melde daarop deze oneerlijkheid aan de bureauchef.
               Deze bevestigde persoonlijk dat ik wel degelijk een ‘goede’ daad had gedaan,
               en dat ik mij door niemand mag laten doen. De eerlijkheid die deze persoon
               toen uitstraalde deed mij deugd op dat moment.
               Deze brave man heeft mij zelf aangeraden om een andere job te gaan zoeken
               en hiervoor niet te wachten tot mijn eventueel ontslag door de pesters. Hij had
               het zelf over FORD- Antwerpen waar ze volgens hem mensen zochten.

               Persoonlijk was ik echter van mening dat ik mij niet mocht laten ‘wegpesten’ bij
               de NMBS en zeker niet omdat ik daar graag werkte.
               Ik besloot daarom niet op deze mogelijke werkaanbieding in te gaan, en bij de
               NMBS te blijven werken in de hoop dat het gepest wel zou ophouden en de
               collegae uiteindelijk zouden merken dat ik voor hun veiligheid in de bres was
               gesprongen, wat op zichzelf ten minste échte collegialiteit is!




                ________________________________________________________________
                                                                   De pesters van het spoor           112
   107   108   109   110   111   112   113   114   115   116   117