Page 107 - Inleiding
P. 107

De EHBO-affaire.


                      Planning- man/EHBO’er  Francois Le. die dus verantwoordelijk was voor
               de onverantwoorde toestand van het EHBO- lokaal sprak mij even later aan

               met de mededeling dat hij van de arbeidsgeneesheer een telefoontje had
               gekregen en dat hij zich de volgende dag bij de arbeidsgeneesheer moest
               aanbieden met een lijst gegevens aangaande de inhoud van het EHBO-lokaal.
               Hij vroeg wat dat te betekenen had en wat ik de dokter verteld had, waarop ik
               hem vertelde dat de toestand in het EHBO-lokaal zo gevaarlijk was dat ik
               contact heb opgenomen met de arbeidsgeneesheer, en dat deze mij had
               opgedragen dit op papier te zetten.


                      Daarop liet Francois Le. me dreigend weten: “Pas op… als je op mijn
               tenen trapt, want wie op mijn tenen trapt, die zal er niet goed van zijn!”
               Tja, hij was onschendbaar statutair, vakbondsafgevaardigde, EHBO’er,
               planning- man, en mekanieker, en zo zat hij ten overstaan van een schendbare
               contractuele wel degelijk in een gemakkelijke positie om wraak te kunnen
               nemen.
               Aangezien hij hierom gevraagd had en hij betrokken partij was, ging ik hem op

               de planning een kopie geven van bovenstaande melding aan de
               arbeidsgeneesheer. Ik bezorgde ook nog een kopie aan de
               preventieadviseur(Rachid Bo.).

                      Eenmaal de kopie in handen ging hij bij zijn vrienden en de planning-
               collegae triomfantelijk staan zwaaien met het papier in de lucht: “Hier is de
               nota jongens… wie moet er een kopie hebben?... dit komt in een speciaal kaft
               in de schuif, zodat iedereen dit kan lezen enz.”

               Ik voelde de bui hangen en wist dat de pesters vanaf nu een kliek belangrijke
               bondgenoten bij had gekregen, namelijk de mensen van de ‘planning’.

                      Amper een kwartier later, toen ik op de planning moest zijn voor het
               inleveren van mijn werkstaat, kreeg ik al de eerste klappen te verwerken vanuit
               deze groep. Vooral mijn vakbondsafgevaardigde Eric V.Ov riep kwaad “Dat mag
               niet! Je bent te ver gegaan! Dat doe je jouw collega’s niet aan! Ge moet over

               dergelijke zaken met ONS overleggen! Enz.”.
               Het geroep aan mijn adres hield niet op.








                ________________________________________________________________
                                                                   De pesters van het spoor           107
   102   103   104   105   106   107   108   109   110   111   112