Page 52 - Bladerboek
P. 52

Memoires’ van Marc Spandel (Deel 2: Er zit overal onkruid tussen het koren.)


            Ik ben NIET akkoord gegaan met de ‘conclusie’ dat politieagenten op eigen houtje
            mogen beslissen of de Belgische wetten mogen overtreden worden en door ‘wie’!

            Ik heb x- foto’s die bewijzen dat de meest arrogante en recidive overtredingen door het
            stadsbestuur en Flipke oogluikend werden toegelaten. Ik heb het recht om dit met foto’s
            te bewijzen uit zelfverdediging tegen de leugens van de ‘beëdigden’ die machtsmisbruik
            maken van het feit dat ‘ZIJ’ in het geval van WOORD TEGEN WOORD steeds gelijk krijgen.


            In deze context kan ik dus ‘écht BEWIJZEN’ met foto’s dat ik de waarheid spreek, terwijl
            de lokale politie en co. enkel ‘beweringen’ (woord tegen woord leugens) zonder bewijs
            op papier kunnen zetten.

            Ik vertel nu in het kort het verhaaltje van een klacht t.o.v. de toenmalige schepen van
            mobiliteit. Een schepen die de eigen mobiliteitsregels en wetten zélf flagrant met de
            voeten bleef treden, terwijl hij het de andere weggebruikers zo moeilijk mogelijk maakt

            via een verkeersregeling met knippen, gevaarlijke omleidingen enz.

            Enfin Ik was het beu dat die man sinds hij schepen van mobiliteit geworden was én hoog
            van de toren riep ‘beschermer’ te zijn van de zwakke weggebruikers, constant en tegen
            de verkeersregels in, zélf met zijn auto over het voetpad stond geparkeerd op zo’n wijze
            dat de voetgangers (zwakke weggebruikers) hiervoor vaak moesten uitwijken.
            Mindervaliden in een rolstoel of met een rollator… mensen met boodschappen… slecht
            zienden… moeders met kinderwagens enz. Waren regelmatig verplicht om tot op de

            rijbaan uit te wijken door deze schepen zijn arrogant parkeergedrag, alsof ‘HIJ’ boven de
            wet stond.

            Op een bepaald moment had het stadsbestuur de bevolking uitgenodigd (in een zaal)
            voor een openbaar informatie- en inspraak gesprek. Hier mochten de inwoners ook eens
            hun mening geven over dingen die op hun lever lagen..


            Ik had er op gerekend dat de schepen van mobiliteit daar aanwezig zou zijn, omdat het
            gemeentebestuur hier aanwezig was. Ik wou dat deze schepen zich voor zijn arrogant
            parkeergedrag ‘openbaar’ zou moeten verantwoorden. Vooral omdat die schepen zijn
            mond bijna dagelijks (in de media) overliep van zijn strijd ter bescherming van de
            ‘zwakke weggebruikers’.





                                                                                                              51
   47   48   49   50   51   52   53   54   55   56   57