Page 40 - Inleiding

De wonderbare wereld der dromen.

Hij had niet verwacht dat er nog hier en daar een ‘gewone mens’ was die het grote hypocriete
spel niet meespeelde… zich blijvend verzette tegen manipulatie van het ‘gezond’ verstand…
toekomstgericht kon denken… een zintuig voor mensenkennis had ontwikkeld… geen dikke nek

had… een sterk karakter en zelfdiscipline… in zijn hoofd ook rekening houdend met de
maatschappij…

Hij had mij zonder mijn medeweten heel lang ‘gevolgd’ via detectives, computerhackers,
mediakanalen en persoonlijk (vermomd) om te zien of ik wel écht zo’n karakter was en geen

hypocriet zoals de grote rest van de mensen die “zo” spreken, maar als het er op aankomt je
een mes in de rug draaien en zich in realiteit als grote lafaard openbaren.
Hij besliste om mij tussen die heren te zetten, omdat ik bij hen reacties zou uitlokken die hun
‘ware aard’ naar boven bracht.

Verblind door hun egoïsme, de vermommingen van de CEO en zijn vraagstellingen, hadden ze
geen interesse in de uitstraling van de ogen van ‘de CEO’ die hun vragen stelde en hen
bediende, maar enkel in zijn uiterlijk en kledij en het persoonlijk verlangen naar de ‘voordelen’
van die job.

Ik zélf vond deze vermommende CEO verdacht omdat de ‘uitstraling’ van zijn ogen steeds de
zélfde bleef ondanks de goede vermommingen.
Ik keek hem steeds recht in de ogen en het viel op dat hij precies ‘een boontje’ had voor mij
vanwege mijn ‘gewoon’ gedrag en eerlijkheid. Hij ‘voelde’ dat ik ‘voelde’ dat het ondanks de
prachtige vermommingen om de zélfde persoon ging.

Ten overstaan van mij straalden die ogen steeds meer innerlijke vriendschap uit terwijl ze ten
overstaan van de hypocriete ‘kandidaten’ steeds meer argwaan uitstraalden.

Hij eiste als CEO dat de kandidaten beschikten over een uitgebreide algemene kennis en
ervaring… ze moesten overweg kunnen met DDOS, boekhouding, belastingontduiking,
willekeurige afdankingen, uitgebreide talenkennis, netwerken, lobbyen met ministers en adel
enz.
Dingen die ik niet kende en mij nog méér deden afvragen waarom ik daartussen moest gaan

plaatsnemen. Ik, zónder hoge diploma’s en mooie recensies allerlei.
Mijn enige recensie is mijn manier van leven en denken.

De CEO stelde op een kille wijze allerlei vragen om de geschikte (de beste) kandidaat voor de
voorgestelde job uit te lokken. We kregen individueel regelmatig een nieuw blad toegeschoven
met de moeilijkste puzzels, opdrachten en talen ter oplossing.

39