Page 152 - Inleiding
P. 152

Pester neemt wraak via slechte wondverzorging.



                      De ene baas na de andere kwam op bezoek in het EHBO-lokaaltje voor
               uitleg en verklaringen van mijnentwege en tijdens het wachten naar de

               ambulance (dit duurde een klein uurtje), hebben Guy Bl. en zijn gevolg, samen
               met mij en de preventieadviseur een wandelingetje gemaakt naar de plaats van
               het ongeluk om een ‘reconstructie’ te houden, met fotosessie en al.

                      Gelukkig heeft die onafhankelijke Ambulancier na aankomst onmiddellijk
               beslist om de wonde te zuiveren met zuurstofwater, vervolgens te ontsmetten
               en een nieuw verband aan te leggen, om mij daarna naar de Rode Kruis- post
               van de haven te brengen, maar… intussen was die diepe slijpwonde een uur

               (bewust?) niet ontsmet geweest door Francois Le., en kon een gevaarlijke
               infectie rustig haar gang beginnen gaan!

                      Ik spreek over ‘bewust?’, want een EHBO’er met een recente EHBO-
               opleiding achter de rug, en zeker als hij verantwoordelijke is voor de
               hygiënische werking in het EHBO-lokaal, weet, dat een diepe wonde zo vlug
               mogelijk moet proper gemaakt én ontsmet worden. Hij weet óók dat een

               ambulance geen uur nodig heeft om een dringende patiënt te gaan ophalen.
               Dit feit, en de vroegere bedreigingen aan mijn adres leidden inderdaad tot de
               vraag of het niet uitkuisen en niet ontsmetten van dergelijk gevaarlijke
               verwonding,  bewust gepleegd zou zijn.
               Francois Le. was immers niet alleen een van mijn pesters, maar hij was ook een
               dikke vriend van mijn pestende collegae lassers…

                      In de Rode Kruis- post van de haven werd de wonde nog eens definitief

               behandeld en ingepakt en er werden platen genomen.
               De plaatselijke dokter heeft de situatie bekeken en beslist dat ik de volgende
               dag zeker deze wonde door de huisarts diende te laten verzorgen.
               Wegens de ernst van de verwonding (vingertop bijna volledig doorgesneden,
               breuk in overblijvend stukje been, breedte van de slijpgroef in het been,
               ontstekingsgevaar…), heb ik ook antibiotica en pijnstillers meegekregen.
               Het zou minstens 2 maanden duren voor het been en het vlees terug zouden

               ‘opgegroeid’ zijn.

                      Na de behandeling belde ik terug naar de tractiewerkplaats, om mij op te
               halen, en dat kon dus wél snel!






                ________________________________________________________________
                                                                   De pesters van het spoor           152
   147   148   149   150   151   152   153   154   155   156   157