Page 20 - Sjarel de kakker.

Sjarel de kakker.

De volgende dag lag Sjarel op veilige afstand en goed gecamoufleerd
onze blik af te wachten.
Wij hadden de film van zijn missie intussen gezien en als we in ons tuintje
kwamen, zagen we in onze ooghoek tóch de Sjarel op de loer liggen, goed
weggestoken tussen de boompjes van de naaste buur om het ‘effect’ van zijn
daad te kunnen zien. Trouwens… die naaste buur die niet de eigenaar is van
Sjarel was ook zijn kleine strijd aan het strijden om die kakker uit zijn vrije
zandplekjes te proberen houden.
Wij toonden natuurlijk dat we hem niet zagen zitten … vonden zijn kakkedij…
ruimden deze op en wat Sjarel niet verwachtte was, dat we dit met een brede
glimlach deden!
Waarom? Omdat we nu zeker wisten dat Sjarel niet meer tussen de boompjes

kon gaan kakken én omdat hij zonder het te beseffen zijn laatste mogelijke
kakplaatsje had verraden.
Het enige wat we nog hoefden te doen, was gewoon de zuidkant vol met houten
pinnen steken en Sjarel kon op zijn kin kloppen… (dachten we)…
We staken dus ook de Zuidkant vol houten pinnen!

Vlak voor we binnen gingen nog even het middelvingertje laten zien
richting Sjarel, die met verraste blijk moest vaststellen dat we hem ontdekt
hadden, ondanks zijn rosse camouflagekleuren.
Zijn verbaasde blik sprak weer boekdelen, maar wat er zich daarna tussen zijn
oortjes afspeelde konden we niet vermoeden.

20