Page 18 - Sjarel de kakker.
P. 18

Sjarel de kakker.

                      De Sjarel zit dus niet graag met zijn gat op houten pinnen, maar als de
               voordeur naar het schijthuis gesloten is… zal hij wel een achterpoortje vinden
               hé!
               “Ik ben niet voor niets Sjarel de kat… de Gargamel van de buurt!”

                      Een ander strijdmiddel dat we hebben toegepast, en dat hier nog niet
               vernoemd is, is het feit dat we op TV een programma hadden gezien over katten.
               In dat programma liet men duidelijk zien dat katten steeds het zelfde paadje
               volgen als ze op ronde zijn.
               De roste Sjarel moet dus óók zo’n vast kattenpaadje hebben! Als we dat
               kattenpaadje onderbreken, dan moet hij een andere weg zoeken, en dus richtten
               we ons op deze tactiek.


                      Achterin ons tuintje hebben we al heel lang 2 compostvaten staan en al
               een tijdje hadden we het vermoeden dat katten één van deze kompostvaten als
               een onderdeel van het kattenpaadje gebruikten als opstapje, om via die hoek
               enerzijds ons tuintje in te dringen en anderzijds gemakkelijk hun weg voort te
               kunnen zetten naar de tuintjes van de andere buren.
               Als we nu eens het deksel van dat ene compostvat open laten staan zodanig dat
               het niet kan dichtvallen? De kat zal verschieten als ze na haar sprongetje plots
               ‘in’ het compostvat terecht komt in plaats van er bovenop, en de volgende keer
               zal ze wel een ‘andere’ weg nemen of een ander kattenpaadje aanleggen!

                      De roste Sjarel had blijkbaar die ervaring al van in het begin achter de rug
               want zo lang dit deksel open stond kwam hij ons tuintje niet langs daar binnen.
               Dit bleek dus effectief een goede zet te zijn.

                      Allee vooruit… De kattenweg is onderbroken… de Sjarel kan niet meer
               langs dat kattenpaadje zijn kakpot bereiken en wij waren voor de zoveelste keer
               100% zeker dat we nu van de Sjarel vanaf waren.
               Met de glimlach keken ik en mijn vrouwtje in elkaars ogen en die avond
               dronken we gezellig samen een pintje op de goede afloop, niet meer denkend
               aan de sluwe Sjarel.

               Hadden we maar rekening gehouden met bovenstaande blik van die roste
               pester…









                                                                                                        18
   13   14   15   16   17   18   19   20   21   22   23