Page 22 - Sjarel de kakker.
P. 22
Sjarel de kakker.
Sjarel begon verwoed te graven tussen die verdomd klein mazen van de
‘beschermende’ scheidingsdraad.
Met zijn klauwen woelde hij met veel moeite, maar met die vreselijke grijns van
wraak het zand los, en om zijn wraak nog wat zoeter te maken, krabte hij er zelf
enkele ajuintjes uit om ze daarnaast open en bloot tentoon te stellen.
Tijdens het graven keek hij regelmatig eens op om te kijken of niemand hem in
het oog had, en als zijn putteke klaar was om het te gaan vullen keek hij zelf
even schichtig achter zich om te zien of er geen aanval uit die richting kon
komen.
Alles veilig en… dikke kak deponeren!
Het was een duidelijke boodschap naar ons toe dat met meneer Sjarel niet
te lachen viel, en dat meneer Sjarel zichzelf als het alfa- mannetje van de
omgeving aanzag.
Wij waren zijn ondergeschikten en ‘zijn’ wil is wet in ons tuintje?
Filmpje
Sjarel geeft niet op, maar wij ook niet hoor!
Intussen hadden we zonder het feitelijk goed te beseffen ons tuintje
geweldig lelijk gemaakt, om toch maar die kater en zijn ‘geschenkjes’ uit ons
tuintje te kunnen verdrijven.
Het was een heel wanordelijk zicht geworden!
Heel die kant lag vol met stukken plastiek buis… geplastificeerde steunen voor
planten… stukken geplastificeerde draad met mazen van 5 cm. Op 10 cm…
houten pinnen en stalen piketten om die nesten op hun plaats te kunnen houden.
Het ergste van al is, dat dit die smerige kater in het geheel niet kan tegenhouden
om zijn willetje door te drukken!
22