Page 14 - Sjarel de kakker.

Sjarel de kakker.

Hij nam hier de beslissing om zich te wreken tegen de rechtmatige
eigenaar van deze tuin.
“Ik schijt heel zijn tuin onder met beige, stinkende en plakkende saucissen zie!”
“De eigenaar zijn appeltjes zullen er naar smaken hihihihihi…”
“De eigenaar kent me niet, en ik doe het in het geniep, op momenten dat hij mij
niet ziet, of ligt te slapen, zo kan hij me ook niet betichten van sluikstorten!”
“Die mens kent me niet… hij weet niet met wie hij te doen heeft zeker?”
“met SJAREL DE KAKKER!”

Sjarel is echter zo hoogmoedig dat hij geen rekening houdt met het feit dat
hij met een mens te maken heeft die veel levenservaring heeft opgedaan,
technisch onderlegd is, probleemoplossend denkt, en vooral ook koppig is.

De koppige Sjarel heeft dus een minstens evenwaardig tegenstander.

We hebben nu wel precies een afdoende bescherming rond onze
fruitboompjes, maar daarmee is dat kattenschijthuis nog niet gesloten hé.

Omdat we al gezien hebben dat katten niet gaan kakken en graven waar
plantjes, bloemetjes enz. staan, en normaal gezien ook niet in een laag
boomschors, zochten we naar een oplossing om de Sjarel, die uit wraak ook in
onze boomschorslaag ging kakken, te sluw af te zijn.

We moesten dus ‘hindernissen’ plaatsen, op dat kattenschijthuis, zodat de
kat geen plaats had om zich normaal te gaan zetten en zo zou haar goesting
misschien over gaan.

Onze eerste ‘oplossing’ waarvan we redelijk zeker waren dat het zou
helpen, was het leggen van lange staken op dat schijthuis. We hadden nog een
aantal van die geplastificeerde staken liggen die gebruik worden om grote
planten recht te houden, en die leken ons perfect geschikt.
We legden die staken zo’n 10 cm. Van elkaar over de gehele kakpot van Sjarel,
en dan maar afwachten.

Sjarel kwam de volgende dagen inderdaad zijn kakgebied ‘controleren’
om te zien of zijn pakjes er nog lagen, maar die waren natuurlijk al lang
opgekuist, en dat stond de wraaklustige Sjarel dus niet aan. Mijn tuintje moest
naar ‘hem’ stinken!

14