Page 9 - Sjarel de kakker.

Sjarel de kakker.

Met een brede glimlach meldde ik mijn lieve vrouwtje “dat die kat nu niet
meer in onze tuin ging schijten!”
Wij allebei content en de stank van de kattenschrik namen we er maar bij als
nevenverschijnsel.

Een dag of vier later waren er verdomme terug enkele heuveltjes
verschenen tussen die appelboompjes!
Vloekend ruimde ik de viezigheid op en de weinige vrije plekjes grond in mijn
vrouw haar bloemenperkje geraakten verzadigd van de begraven witte saucissen.

Bij een tweede poging met ‘kattenschrik’ gebruikte ik gans de rest van die
doos, maar dit bracht geen fluit op. Meneer of madam kat veegde vierkant de

poten aan dit afschrikkingsmiddel en bleef haar beige kak met veel zwier op die
zelfde plaats deponeren!
De enigen die last hadden van de stank van die ‘kattenschrik’ waren wij dus
zelf.

Het kon niet anders dan dat het steeds de zelfde kat was, want het waren
steeds de zélfde bijna witte stronten, en ze werden steeds op de zelfde plaats,
tussen die twee mooie appelboompjes onder schors-schilfers weggestoken.
Ik vermoed dat die specifieke kat dus een soort gasmasker heeft met een filter
tegen ‘kattenschrik’!

Ok, dan maar iets anders gezocht hé!

Een beetje op internet gezocht naar de meest geschikte oplossing om
katten te verjagen zonder dat je daar zélf hinder van ondervind (de stank
bijvoorbeeld).
De ideale oplossing leek een soort ‘bakje’ dat geluid voortbrengt waar katten in
het geheel niet tegen kunnen, dus ik ging zo’n bakje kopen. Niet het
goedkoopste, want deze investering moest gegarandeerd opbrengen en ik had de
keuze tussen verschillende modelletjes.
Ik koos dus voor een model dat niet alleen op batterijen werkt, maar ook via een
adapter op het stroomnet met in het achterhoofd de gedachte dat ik niet om de
paar weken of maanden dure batterijen zou moeten vervangen.
Het duurdere model dan ik kocht had zoveel functies, dan dat het niet anders
kon dan ‘perfect’ katten wegjagen. Een bewegingsdetector zorgde er voor dat
wanneer een kat of ander dier in de zone van de sensor kwam, een geluid werd
geproduceerd dat voor het dier onhoudbaar was, en je kon het toestel instellen
voor verschillende soorten dieren en vogels. Het geluid op zichzelf was
praktisch niet hoorbaar voor de mens, en je moest het volume al redelijk hoog
zetten om het te kunnen horen.

9