Page 8 - Sjarel de kakker.

Sjarel de kakker.

Hoofdstuk 3

Nutteloze traditionele bestrijdingsmiddelen.

Conclusie: Het betrof hier dus blijkbaar een koppige kat die niet wilde
weten van opgeven en waarvan de eigenaar dat beest precies geen kattenbak en
geen normale voeding gaf, waardoor die kat beige stront aanmaakte…

Aangezien ik dergelijke vuiligheid niet in mijn tuintje wil, begon ik dus de
strijd aan te binden met die kat.
Ik had niet gedacht dat die strijd maanden (zelf jaren) zou blijven duren en dat

een koppige kat koppiger kan zijn dan een koppige mens. Het werd een zware
en kostelijke strijd, maar uiteindelijk blijk ik hem toch te winnen, al duurt de
strijd nog meer dan 10 jaar!
Ik zal de strijd winnen want ik heb altijd gezegd dat ik 127 jaar oud zal worden
en aangezien een kat gemiddeld 14 jaar leeft zal ik haar overleven en dus
sowieso de winnaar van deze battle zijn.

Nu, 3 jaar later heb ik deze mening een beetje aangepast, want alhoewel ik
ondervind dat ik de overwinnaar word in mijn strijd tegen Sjarel de kakker, heb
ik ondervonden dat er meerdere katten mijn tuintje ‘bezoeken’, en dat als de
Sjarel er niet meer is… steeds nieuwe àndere kakkers zullen (proberen)
opdagen!

Mijn eerste bestrijdingsmiddel bestond uit de aankoop van wat men noemt
‘kattenschrik’.
Dat is een dure doos met stinkende korrels die naar look stinken. Blijkbaar
kunnen de katten hier niet tegen en blijven ze wijd uit de omtrek van dit
strooisel.
Ik strooide deze kattenschrik op de plaatsen waar de kat mijn tuintje kon
binnendringen en op de paadjes die de kat nam om aan haar schijthuis te
geraken.
Het kattenschijthuis zélf ruimde ik volledig op, en het werd voorzien van een
extra laagje ‘kattenschrik’.
Heel mijn tuin stinkt naar kattenschrik, en aangezien de wind door mijn huis
gaat van achter naar voor, stonk het ook binnen naar kattenschrik. Die
kattenschrik mag je inpakken in zoveel lagen plastiek als je wil… de stank blijft
er door komen!
Als wij er binnen al last van hadden, dan zeker de Sjarel (was ons gedacht).

8