Page 186 - Inleiding

Memoires’ van Marc Spandel (Deel 1: de werkvloer)

Hoofdstuk 35: ASE ( 1994 -> ).

Tja… weer zo’n bedrijfje waar het niet lang kon duren hé.
Ik werd tewerkgesteld in een productiehal van de Hessennatie.
Daar werden allerlei goedkope prullen gemaakt (te vergelijken met bushokjes) voor gebruik in
het havengebeuren.

Om hier een ‘job’ te kunnen krijgen moest je eerst de nodige testen, medisch onderzoek enz.
ondergaan… je hele ‘carrière’ uitleggen en… een dik pak papier doorwerken met rechten,
plichten, en aanverwant gezever.

Belangrijke nota tussendoor:
Op gebied van productie kan men een logische grafiek tekenen met twee belangrijke
parameters (productiviteit en kwaliteit).
Je kan goede kwaliteit leveren en produceren tot op een bepaalt punt. Als je dit punt
overschrijdt door één van de parameters te verhogen, dan krijg je een conflictsituatie.
1) Wil je méér kwaliteit boven deze grens… dan daalt automatisch de productie.

2) Wil je méér productie boven deze grens… dan daalt automatisch de kwaliteit!

De collegae waren voor een deel duidelijk ex- bakzitters en als de baas afwezig was speelden ze
soms onder elkaar gangstertje. Raar om te zien hoe ‘volwassenen’ zich achter de werkstukken
verschansten voor elkaar, om dan met échte pistolen en losse flodders elkaar te beschieten.
Het leken wel scenes uit een gangsterfilm waarbij twee drugbendes elkaar aanvielen.

Al stielman met een gevoel voor kwaliteit en aanverwante beroepseer was ik dus op dit bedrijf

op korte tijd ‘ongeschikt’ bevonden omdat mijn karakter kwaliteit bóven productie stelt.
Die speelvogels hadden boven hun productie nog genoeg tijd op te ‘spelen’, terwijl ik mij uit de
naad bleef werken om de ‘doelstellingen’ te proberen behalen.

Wat telt voor deze werkgever (zoals overal) is ‘productie’ en dat is het enige!
Vandaar volgende brief, en niet lang daarna een verwacht ontslag.

185