Page 167 - Inleiding
P. 167

Memoires’ van Marc Spandel (Deel 1: de werkvloer)

        De baas zijn toekomstige opvolger moest voor een ‘klant’ (een onderzoeker) een kleine
        donkere kamer bouwen om foto’s te nemen van flinterdunne bijna doorzichtige schelletjes

        onderzoeksmateriaal voor controle hoever bepaalde producten in het weefsel doordringen.
        Hiervoor had hij plannen getekend, materiaal besteld (profielen en platen) en alles zélf op
        maat gezaagd.
        Ik kreeg plots van hem de opdracht om het geheel samen te bouwen!
        Tijdens dit samenbouwen stelde ik echter vast dat de platen te klein waren gezaagd zodat in
        die ‘donkere kamer’ aan de zijkanten een lichtspleet was van zo’n centimeter breed.
        Ik wees die man op deze fout van hem en hij gaf me het bevel om die lichtspleten dicht te
        spuiten met zwarte siliconen.
        Ok… ik spoot ze dan maar dicht! Opdracht is opdracht hé.


        Twee dagen later stond hij samen met zijn ‘klant’ voor wie deze donker kamer gemaakt was,
        voor mijn neus om mij via een hele litanie te verwijten dat ‘ik’ de platen fout zou gezaagd
        hebben en dat er grote onkosten moesten gemaakt worden voor nieuwe platen, en dat het
        dichtspuiten met zwarte siliconen een vies gedoe was geweest om ‘mijn’ fouten te
        verdoezelen!


        Ik sprak daarop rechtstreek zijn ‘klant’ aan terwijl hij er bij stond en gaf deze rustig de nodige
        uitleg over de ‘ware’ feiten die gebeurd waren en over het feit dat die ‘baas’ dus de grote
        schuldige was en niet ik.
        Die ‘baas’ werd dus rood tot over zijn oren, nam de klant bij de arm mee en verdween.

        Plots kreeg ik als personeelslid van een contractor die ‘speciale’ grote verantwoordelijkheid en
        bijhorende taak opgelegd…

        Het ijken van alle luchtvochtigheidmeters en temperatuurmeters in gans het bedrijf!
        Ik was natuurlijk heel fier op deze taak die een hoog verantwoordelijkheidsgevoel en
        neutraliteit vergt, maar had in het begin nog niet door dat hier geen klein addertje onder het
        gras zat maar een volwaardige giftige cobra.

        Deze verantwoordelijkheid werd normaal gezien steeds uitgevoerd door een hiervoor speciaal
        aangeduid ‘vast’ personeelslid van de SID, en ik vroeg me in het begin nog niet af waarom ‘ik’

        ineens deze taak op mij moest nemen.






                                                                                                                 166
   162   163   164   165   166   167   168   169   170   171   172