Page 268 - Inleiding
P. 268
De arbeidsrechtbank beschermt overheidscriminaliteit.
4) Er is de psychische schade waardoor ik telkens ik een trein of een
spoorweg zie, aan deze pesterijen wordt herinnerd. Vanaf mijn voordeur
heb ik zicht op het treinspoor en dag en nacht hoor ik de trein rijden in
de verte. Ook als ik in de media artikels lees betreffende het wanbestuur
bij de NMBS en de ermee gepaard gaande dodelijke ongevallen, wordt ik
steeds aan die pesterijen herinnerd.
Pesterijen houden dus meestal niet op na een gelukte buitenpesterij, en ze zijn
zeer kwaadaardig aangezien de blijvende financiële en psychische gevolgen.
Vertrouwend op de arbeidsrechtbank en in de gedachte dat:
1) de pesters via mijn aanklacht de gepaste straf zouden krijgen,
2) het pesten eindelijk zou ophouden,
3) ik terug mijn functie zou mogen uitoefenen en terug het loon zou krijgen
waar ik recht op had,
was ik naar de ‘normale’ vakbond gestapt met de vraag om mijn aanklacht én
het valse ontslag te verdedigen voor de arbeidsrechtbank.
Ik was immers uit de ‘spoor-vakbond’ gestapt omdat de ‘spoorbonden’
mij niet wilden bijstaan want de aangeklaagden waren ‘bazen’ en ik slechts een
‘contractuele’.
De pesters mochten van de ‘spoorbonden’ rustig hun gangetje blijven gaan en
ik moest hun gepest volgens de ‘vrijgestelden’ van deze spoorbonden maar
blijven ondergaan. De bedreiging door de vertegenwoordiger van de
‘spoorbond’ was immers ook niet mis : “Ik zie Liever een levende Marc Spandel
die het spelletje meespeelt dan een dode Marc Spandel omdat hij niet wil mee
doen met de misbruiken.”
De échte vakbond startte dus na mijn ontslag de procedure voor de
arbeidsrechtbank en het werd een dubbele aanklacht tegen de NMBS.
1) Onwettig ontslag, aangezien ik volgens de regels van de antipestwet niet
mocht ontslagen worden maar moest ‘beschermd’ worden tegen ontslag
omdat er een formele klacht was ingediend tegen de pesterijen.
2) Onwettig ontslag, aangezien de op mijn C4 aangehaalde reden enerzijds
als leugen kon bewezen worden en anderzijds tóch leidde tot
zwaarwichtig ontslag, zónder recht op werkloosheidsvergoeding.
Grote tegenspraak in dit zwaarwichtig ontslag was het feit dat de NMBS
de ‘normale ontslagvergoeding’ betaald heeft, waardoor het in feite
géén zwaarwichtig ontslag kon zijn!
________________________________________________________________
De pesters van het spoor 268