Page 9 - Bladerboek
P. 9

Memoires’ van Marc Spandel (Deel 2: Er zit overal onkruid tussen het koren.)


            In onze straat is praktisch nul percent parkeerplaats wegens het slechte parkeerbeleid in
            onze stad.  Aangezien in onze straat ‘gratis’ kan geparkeerd worden aan beide kanten én
            er geen bewonerskaart nodig is, is het dus begrijpelijk dat ook mensen uit omliggende
            straten hier een ‘plaatsje’ moeten zoeken.

            Een bepaalde buurman had dit probleem al proberen oplossen door jaren aan een stuk
            zijn voordeur vol te hangen met allerlei klevers en parkeerverboden met de verklaring
            dat zijn voordeur een oprit was voor zijn motor enz., maar de ‘normale’ gezond

            denkende mensen negeerden zijn ‘bevelen’ en zo bleef hij dan ook nog steeds weinig
            voor de eigen gevel kunnen parkeren.
            Hij kon het niet laten om de mensen te proberen wijsmaken dat hij
            ‘politiebevoegdheden’ had en ‘heel goed bevriend was met veel politieagenten op het
            politiebureau’, die voor hem alles zouden doen omdat hun kinderen in zijn club mochten
            trainen enz.


            Enfin…
            Op een bepaald moment had die buurman besloten om zijn parkeerprobleem zélf op te
            lossen, wet of géén wet! Op eigen initiatief plaatste hij plots zo’n 50 meter persoonlijk
            parkeerverbod op de openbare parkeerstrook voor zijn deur.
            Als het alleen voor zijn eigen deur was, zou hij te veel ambras krijgen met zijn buren en
            daarom had hij om de buren mild te stemmen het parkeerverbod zo’n 50 meter lang
            gemaakt zodat ook zij steeds plaats hadden voor ‘hun’ gevel. Hij plaatste dan zonder
            officiële vergunning zijn eigen parkeerverbod- borden op het voetpad..


            Om mij gunstig te stemmen t.o.v. deze praktijk belde hij bij mij aan met het volgende “Jij
            mag daar zoals mijn buren ook gaan parkeren, maar als je voor mijn deur staat en ik wil
            daar staan, dan moet je wel je auto verplaatsen zodat ‘ik’ voor mijn deur kan staan!”
            Ik antwoordde dat hij niet het recht heeft om zomaar zonder toelating een stuk straat te
            claimen voor persoonlijk parkeren, en hij verklaarde daarna dat het maar ‘tijdelijk’ was
            “omdat er een container ging komen want hij was aan het verhuizen”.


            De maanden bleven verstrijken, en van een ‘container’ was niets te zien natuurlijk!

            De politieagent Flipke trok zich hier dus niets van aan en liet oogluikend deze
            wetsovertreder die een stuk openbare parkeerstrook ‘geannexeerd’ had, gewoon met
            rust.




                                                                                                                8
   4   5   6   7   8   9   10   11   12   13   14