Page 46 - Inleiding
P. 46
De wonderbare wereld der dromen.
Ik vroeg nog met een lachje of in Roemenië iedereen een wapen mocht dragen en zei al
lachend “Ik heb er thuis nog een paar illegale liggen en kan er misschien eentje meedragen
hé.”
Hierop gaf hij geen enkel antwoord…
Vol enthousiasme vertrok ik mee met V., en hij reed voorop.
Op een bepaald moment kwam er een auto tussen ons rijden en zou ik hem dus uit het oog
kunnen verliezen want ik kende zijn automerk en nummerplaat in feite niet, en wist alleen
maar dat het een donkere auto was.
Even later hield hij plots in en ging links van de rijbaan in tegengestelde richting parkeren. Ik
hield ook plots in natuurlijk “wat scheelt er met V.?”… en ging me snel achter hem parkeren
(wegens gebrek aan parkeerruimte scheef).
Ik verliet mijn auto om V . te gaan vragen of hij wel de weg kent naar Roemenië, en dat hij er
voor moest zorgen dat ik hem kon volgen want ik kende de weg niet.
“Ja ja… ik ken de weg goed, maar ik moest even iets nazien.”
Een minuutje later vertrok hij terug met mij in zijn kielzog…
In de Lodewijk De Meesterstraat, bijna aan de lamstraat sloeg hij onverwacht, en met een
grote schelheid gressief rechtsaf, over het voetpad de overdekte inkom van een grote
parkeergarage in. Verrast probeerde ik hem te volgen en deed het zelfde maneuver. De actie
gebeurde zo snel dat ik bijna op een van de muren reed, en binnen in die parkeergarage kon ik
hem nauwelijks volgen.
Opeens zag ik hem een eind verder uit zijn auto springen zonder deze deftig te parkeren, en hij
ging zo snel hij kon, lopen… tot ver achter een hoek in de garage.
Ik verbaasde me natuurlijk over deze reactie van V., en daar kwam weeral de vraag op “Wat
krijgt hij nu weer?”.
Ik stapte uit en stond verdwaasd rond te kijken…
Ineens kwam er een man binnengelopen. Hij was in gewone burgerkledij maar droeg een
pistool op zijn heup. Terwijl hij mij voorbij liep trok hij het pistool en even verder schoot hij
enkele keren in de richting waar V. was heengelopen…
Nog een stuk of vier anderen kwamen aangelopen…
Ze keken niet naar mij om en eentje haalde twee kinderen uit de auto van V. Het waren
blijkbaar zijn eigen kinderen, een jongen en een meisje.
45
