Page 27 - Inleiding

De interne werking van de NMBS.

Als je goed beseft dat je vroeger(?) binnen de NMBS bij wijze van spreken
kon doorgroeien van strontraper achter de trein tot (burgerlijk) ingenieur als je

maar de juiste vrienden had en de juiste papieren kon krijgen, ongeacht je
kennis of mentaliteit, dan besef je ook dat binnen de NMBS veel onbekwamen
zitten of zaten, en dit op alle niveaus.
Als je een examen voor een bepaalde promotie moest doen, was het voor de
‘goede vrienden’ niet moeilijk om op voorhand de examenvragen te
bemachtigen…

Vooral in de hogere niveaus stelde zich dit probleem.

Alle plaatsjes in de burelen waren volzet, en er kwamen steeds meer ‘strebers’
bij, die omwille van hun ‘geslaagd’ examen hun postje en bijhorende voordelen
volgens de NMBS-wetgeving konden opeisen.
Dit is een structureel probleem, zeker als deze strebers, zolang ze hun postje
of gevraagde overplaatsing niet kregen, recht hadden (of nog hebben) op een
riante maandelijkse financiële ‘schadevergoeding’ bovenop hun loon. Alleen al
voor dit systeem van extra lucratieve ‘schadevergoeding’ werd hier volop

gebruik van gemaakt door vele statutairen (begrijpelijk toch!). Hoe meer
mensen hiervan gebruik maken… hoe minder plaatsjes vrij komen, en hoe
langer deze ‘extra’ (honderden euro’s per maand) bovenop het loon komt (dit
kan jaren aan één stuk duren) snap je.

De drang om op te klimmen naar hogere hiërarchische niveaus, werd
aangewakkerd door de bijhorende hogere lonen, voordelen, en ‘macht’ over
ondergeschikten. Vandaar de abnormale verhouding tussen het grote aantal

riant betaalde niet- bekwame bazen en het kleine aantal echte ‘werkers’.

Om het aantal werkers op peil te houden was het dus een noodzaak voor
de ‘bazen’ om contractuelen aan te werven die geen kans mochten krijgen om
‘statutair’ te worden en op te klimmen naar niveaus waar ze niet meer
moesten ‘werken’. Hierdoor zou er immers gebrek komen aan werkers op de
werkvloer.

Om de lagere regionen van statutairen zoveel mogelijk op de werkvloer
te houden, werden deze gemanipuleerd via spraakmakende ‘titels’, zodat ze
zich ‘goed’ voelden in hun positie. Zo kregen derderangs- lassers vlug de
titel van ‘gespecialiseerd lasser’, er waren ‘planning- mannen’, ‘regelaars’,
‘schouwers’ enz. Ook premies voor vuil werk enz. en loonsverhogingen wegens
de jaren dienst spelen hier natuurlijk een rol.

________________________________________________________________
De pesters van het spoor 27