Page 87 - Bladerboek

Memoires’ van Marc Spandel (Deel 2: Er zit overal onkruid tussen het koren.)

Van een ‘burger’ wordt verwacht dat deze de overheid, verzekeraars, winkeliers allerlei,
ronselaars van fondsen voor zogenaamde ‘goede doelen’ enz. klakkeloos gelooft en
vertrouwt.
Veel burgers met weinig mensenkennis doen dat ook, omdat mooie praatjes van mooie
mensen in mooi kostuum die hun glimlach dagelijks inoefenen voor de spiegel toch zo
‘overtuigend’ kunnen zijn hé.

Met mijn mensenkennis en ervaring ben ik echter geen persoon geworden die de

politieke regel volgt “ZALIG ZIJN ZIJ DIE NIET ZIEN EN TÓCH GELOVEN !” .
Ik controleer graag eens of ik en/of de maatschappij niet bedrogen of opgelicht wordt!
Dus besloot ik om te gaan controleren of dit nieuwe systeem van de MIWA werkelijk een
eerlijk systeem van “DE VERVUILER BETAALT PER KG. HUISVUIL”, nastreeft en uitvoert.

Een ‘potentieel’ voorbeeld met wat ik juist bedoel met ‘controle’.
Als een bakker zijn broodprijs op papier voor het winkelvenster hangt bijvoorbeeld 2,5€

voor een groot brood, en je moet hem 3€ betalen, dan klopt er iets niet hé! Als de
bakker dan zegt… de bloem is duurder geworden, vandaar dat ik een halve euro per
brood méér moet vragen en hij geeft je geen ticket, of als hij je er een geeft, staat er 2,5€
op, in plaats van 3€…
Is dat geen ‘oplichting, bedrog, afpersing, diefstal, fraude’?

Wel… de huisvuilophaling door intercommunale is dankzij mijn controles zo’n oplichterij
gebleken. Een oplichterij die gigantisch is en op korte tijd miljoenen ‘zwart geld’

opbrengt voor de organisators (lokale overheden).

Deze maandelijks miljoenen opbrengende ‘OPLICHTING’ is gebaseerd op het principe
van ‘VELE KLEINTJES MAKEN ÉÉN GROOT !”.

Allemaal ZWARTE eurotjes !!!

86